กลัวเรียนมาแล้วไม่มีงานทำ ยิ่งไม่อยากเป็นครูอยู่ด้วย

นึกได้อีกสองอาชีพ คืออาชีพด้านมัคคุเทศก์(ไก๊ด์/การท่องเที่ยว) กับอาชีพนักจดหมายเหตุ อันหลังนี่อาชีพเก่าผมแท้ๆ แต่พวกคุณอาจไม่คุ้น และส่วนใหญ่ยังอยู่แต่ในราชการด้วย

คุณค่าของวิชาการบางอย่างไม่ได้อยู่ที่ว่าการเรียนแล้วหางานได้เท่านั้น ช่วงเศรษฐกิจแย่ๆ อาชีพที่ว่าเงินดีๆ ยังรายได้ตกหรือต้องถูกปลดก็ยังมี ลองนึกถึงอะไรหลายอย่างในชีวิตเราที่มันอาจไม่ใช่สิ่งที่ทำเงินหรือทำประโยชน์บางอย่างให้เราชัดๆ แต่เป็นตัวสนับสนุนเราโดยอาจไม่รู้ตัว อย่างประวัติศาสตร์นั้นเป็นส่วนหนึ่งที่จะช่วยให้เราเข้าใจมนุษย์และสังคมจากความเป็นมาของสังคมนั้นๆ ความเข้าใจที่ดีต่อกันจะเป็นส่วนสนับสนุนให้เราเข้าสังคมได้ดีอันจะมีผลทางอ้อมกับงานอาชีพด้านอื่นของเราได้เหมือนกัน

จะเลือกเรียนประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอกวิชาโทเลือกเสรีหรืออ่านเองตามอัธยาศัยก็แล้วแต่คุณ หากตั้งใจศึกษาจริงจังแล้วจะเห็นคุณค่าของมันเอง

วิชาประวัติศาสตร์นี่เป็นวิชาที่ผมชอบที่สุดวิชาหนึ่ง เรียนทีไรก็ top ตลอด แล้วก็เขียนไทยอีกวิชา top ยัน  โตขึ้นมาก็เรียนอีกอย่าง หากินอีกอย่าง 

ทุกวันนี้ก็สนุกกับประวัติศาสตร์ เรียกว่า เอามาหาความสุขแทน