เสร็จเรียบร้อยและนำขี้นเว็บแล้วครับ เชิญอ่านได้ที่ http://www.iseehistory.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538786965&Ntype=2 ครับ

ผมคิดว่าคนไทยส่วนใหญ่จะยึดติดกับหนังประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่ 2 มากเกินไป  ตามจำนวนและลักษณะการถ่ายทอดเรื่องราวของพี่มะกันที่เป็นพระเอกอย่างภาคภูมิในสงครามครั้งนี้  เพราะเห็นถามหาแต่หนังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยเฉพาะที่สร้างโดยพี่มะกันเป็นส่วนใหญ่  มุมมองของสงครามโลกครั้งที่ 2 ของคนไทยเลยเป็นแบบเบ็ดเสร็จ คือ มะกันพระเอก อังกฤษตัวรอง รัสเซียตัวประกอบ ผู้ร้ายหมายเลข 1 ตลอดกาล คือ เยอรมัน หมายเลข 2 คือ ญี่ปุ่น หมายเลข 3 คือ อิตาลี่ 

สำหรับประวัติศาสตร์อื่น ๆ ที่ไม่ใช่สงครามก็มีอยู่ไม่น้อย แต่คงเพราะมันไม่สนุกเร้าใจ และไม่อลังการกระมังครับ เลยไม่ค่อยมีใครถามหาและเขียนถึง  ในตอนนี้ ผมกำลังลองพิจารณาหนังประวัติศาสตร์ที่ไม่ใช่แนวนี้เพิ่มเติมอยู่ครับ

ความจริงผมเล็ง "หนังแขก" เรื่อง โยดา-อัคบาร์ กับ Veer มาตั้งนานแล้วครับ ติดว่าแต่ละเรื่องยาวร่วม 4 ชั่วโมง  บางทีช่วงหยุดยาวอาจจะเลือกมาเขียนสักเรื่องครับ

ส่วนประเด็นหนังสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้น  เท่าที่ผมคิดทบทวนดู  ผมเข้าใจว่าประเด็นสำคัญจริงๆ แต่ถูกมองข้ามคือทั้งคนไทยและคนประเทศอื่นๆ รวมทั้งคนอเมริกันเองแอบติดใจความเท่ห์ของเครื่องแบบทหารเยอรมัน ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม  ส่วนเรื่องใครจะเป็นพระเอกผู้ร้ายมันไม่ใช่ว่าเขาจะยอมคล้อยตามกันง่ายๆ กันไปหมดหรอกครับ  หนังอเมริกันหรืออังกฤษบางเรื่องยังยอมรับความผิดพลาดของตัวเองก็มีถมไป

ถ้าคิดว่าหนังสงครามโลกมันโหลไป  ก็มีทางเลือกคือเขียนแนะนำหนังแนวอื่นเข้ามา  ถ้าไม่มีเวลาหรือไม่ถนัดจะเขียนเป็นบทความก็แนะนำเข้ามาในเว็บบอร์ดแทน   บางทีผมนึกไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องไหนก็ต้องย้อนกลับมาดูกระทู้เก่าๆที่เคยแนะนำกันเข้ามานั่นแหละครับ

เรื่องเครื่องแบบของทหารเยอรมันนี่ ยอมรับครับว่า ผมเริ่มประทับใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ในภายหลังที่เติบโตขึ้นรวมทั้งหมวกเหล็กทรงฟริตซ์ที่เป็นต้นแบบของหมวกเหล็กทหารอิสราเอลแล้วก็มาเป็นหมวกทหารมะกัน จากนั้น ก็กลายเป็นต้นแบบของหมวกเหล็กทหารทั่วโลกครับ (ตอนนี้ก็กลายเป็นหมวกกันน็อกของเหล่ามอเตอร์ไซค์ทั่วไป) สำหรับเรื่องพระเอก ผู้ร้ายนี่ มันค่อนข้างจะเข้าใจกันง่าย ๆ ในพฤติกรรมของชาติฝ่ายอักษะในสงครามโลกอยู่แล้ว  แต่แน่นอนครับ  ในหนังสงครามโลกหลาย ๆ เรื่องก็ได้มีการวิพากษ์ฝ่ายสัมพันธมิตรในแง่มุมของความไม่ดีอยู่บ้าง  รวมทั้งประเด็นพฤติกรรมที่ไม่ดีของทหารในระดับบุคคลครับ

ทัศนะของผมเกี่ยวกับหนังสงครามได้เคยโพสต์เอาไว้บ้างแล้วครับว่า ไม่ควรดูเพื่อความสนุกสนาน เพลิดเพลินหรือติดใจในการต่อสู้ในฉากสงคราม ควรดูเพื่อศึกษาและเห็นถึงความเลวร้ายของสภาวะสงคราม และสงครามคือ ความรุนแรงต่อชีวิตมนุษย์ที่เราควรป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นครับ

ตอนนี้ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนถึงหนังเรื่อง โคลัมบัสที่สร้างในปี ค.ศ. 1992 ในโอกาสครบรอบ 500 ปีของการค้นพบอเมริกา แสดงโดยเจอร์ราด เดอปาดิเออ และซิกกอร์นีย์ วีเวอร์อยู่ครับ