ต้องขอใช้สิทธิเว็บมาสเตอร์เติมหัวข้อกระทู้ให้คนอื่นสามารถมีส่วนร่วมได้  พอดีกำลังไม่ค่อยสบาย  เลยต้องขอตัวชั่วคราว  ถ้าพรุ่งนี้ค่อยยังชั่วจะมาออกความเห็นครับ 

 พอจะค่อยยังชั่วแล้วครับ  ในการตั้งกระทู้ไม่อยากให้มีการเจาะจงให้ใครคนใดคนหนึ่งตอบไม่ว่าผมรือใครนอกจากจะเป็นการถามเรื่องของคนๆ นั้นจริงๆ คือเว็บบอร์ดนั้นเป็นเหมือนชุมนชนออนไลน์ที่ทุกคนมีส่วนร่วมได้  ไม่งั้นถ้าผู้ถูกเจาะจงให้ตอบอาจคิดเล็กคิดน้อยไปได้ต่างๆ  และคนอื่นที่อาจจะตอบได้ดีไม่น้อยไปกว่ากันอาจจะคิดว่า "เอ็งไม่ได้ถามข้า" ผู้ถามเองจะเสียโอกาสในการได้คำตอบดีๆ ไป

ในคำถามข้อ 1 นั้น  ในมุมมองของคนไทยก็เป็นเรื่องที่ถกกันมาตลอดระหว่างฝ่ายที่เชื่อว่าน่าจะต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของประเทศ  กับฝ่ายที่เห็นว่าไทยสู้ญี่ปุ่นไม่ได้และควรให้ความร่วมมือไปเลย  ซึ่งก็เป็นเหมือนรอยด่างอันหนึ่งในชีวประวัติท่านจอมพล ป. ที่ผมเองก็เห็นว่าไทยไม่น่าจะยอมญี่ปุ่นขนาดนั้น  อย่างไรก็ตาม มีประเด็นที่น่าสนใจว่าความจริงทางฝ่ายญี่ปุ่นเองก็ไม่ได้ต้องการรบกับไทยเลย  ในช่วงใกล้จะปฏิบัติการก็ได้พยายามประสานงานที่จะขอผ่านแดนไทย  แต่บังเอิญท่านผู้นำของเราไปราชการนอกกรุงเทพฯ และญี่ปุ่นติดต่อมาในระยะเวลากระชั้นชิด  ทำให้เกิดการปะทะกันใหญ่โตอย่างที่เราทราบ

ในข้อ 2 นั้น ผมคงไม่ถึงขนาดจะไปทราบจิตใจของชาติเหล่านั้นได้ 100 เปอร์เซนต์  คงทราบเพียงคร่าวๆ ว่าทางเยอรมันนั้นออกไปในทางสำนึกผิดจนกระทั่งได้เคลียร์ขอโทษขอโพยชาวยิวไปเรียบร้อยแล้ว  ส่วนทางญี่ปุ่นแม้จะไม่อยากเป็นมหาอำนาจทางทหารแล้ว  ก็ไม่เคยขอโทษประเทศที่ตนเคยรุกรานอย่างเป็นเรื่องเป็นราว  และมีการระหองระแหงกับเพื่อนบ้านเป็นระยะๆ ในหนังที่เขาสร้างก็มักจะไปในแนวของการที่เขาต้องพ่ายแพ้ต่อมหาอำนาจที่เหนือกว่า ไม่ได้พูดถึงความเสียหายของผู้อื่นเลย

ขอแจมด้วยคนครับ ห่างหายไปนาน ช่วงนี้ติดสอบปลายภาคของคณะนิติศาสตร์มอ.หาดใหญ่ ต้นสังกัดของผมอยู่ แต่ยังไม่ลืมเว็บนี้ครับ

1.ทำไมตอนสงครามโลกครั้งที่2ไทยถึงยอมแพ้ญี่ปุ่นให้มันขึ้นมายำยีประเทสเราละโอเคสงครามต้องมีสูญเสียบ้างแต่ท่านจอมพล.ปกับยอมมันผมว่าตำรวจ ทหาร พลเรือน ยุคนั้นคงไม่เห็นด้วยแน่สำหรับผมผมคิดว่าคนพวกนี้เขายอมเสียสละเพื่อชาติแน่ถึงแม้อาวุธเราจะเป็นรองมันทำไมเราไม่ขอความช่วยเหลือด้านนี้กับฝ่ายโลกเสรีเล่า

สำหรับโจทย์ข้อนี้ ขอตอบว่า เป็นเพราะจอมพลป.ไม่ต้องการให้บ้านเมืองเสียหายมากกว่านี้น่ะสิครับ โอเค ก่อนสงครามช่วงนั้น เรารณรงค์กันใหญ่กับเรื่องเชื่อผู้นำชาติพ้นภัย แต่เมื่อถึงวันวีรชน 8 ธค. 84 นั้น ญี่ปุ่นขึ้นบกเหยียบเมืองไทย วีรชนผู้กล้าทั้งหลายก็ได้พลีชีพเพื่อบ้านเมืองของเราอย่างสมศักดิ์ศรีลูกไทยทุกคนแล้ว แต่สาเหตุที่เราจำต้องเข้าร่วมกับญี่ปุ่นก็คือ ถ้าเราไม่ร่วม บ้านเมือง วัดพระแก้ว พระบรมมหาราชวังไม่เหลือแน่ อีกทั้งในวันนั้น เราได้ขอความช่วยเหลือจากอังกฤษแล้ว แต่อังกฤษกลับเมินเฉยเป็นทำนองให้เราช่วยตัวเอง นี่แหละคืออีกเหตุผลนึงในการที่จำต้องร่วมกับญี่ปุ่นของเรา จึงทำให้เกิดขบวนการเสรีไทยของท่านอ.ปรีดี พนมยงค์ขึ้นมา (ข้อมูลนี้อ้างอิงจาก สงครามมืดวันญี่ปุ่นบุกไทยของ คุณสรศัลย์ แพ่งสภาครับ) หวังคงช่วยตอบข้อสงสัยได้บ้างนะครับ

2.ผมอยากทราบว่าถ้าเราถามประวัติศาสตร์ที่ไม่ดีเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่2กับพวกคนญี่ปุ่น เยอรมันหรือชาวยิวที่ถูกทารุณในอดีตเขาจะรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ข้อนี้ผมเห็นด้วยกับอาโรจน์ เว็บมาสเตอร์ของเราครับ

ที่ไทยยอมอ่อนข้อต่อญี่ปุ่นเพราะว่า ปีกทางขวาของคณะราษฎร์ คือฝ่ายจอมพล ป. เอง

ได้มีการคาดการ์ณล่วงหน้าเเล้วว่าจะเกิดเหตุการณ์สงครามขึ้นทางภาคเอเชียบูรพาอย่างเเน่อน

ประจวบกับช่วงนั้น เป็นช่วงที่ฝ่ายอักษะ[เยอรมัน อิตาลี ญี่ปุ่น] กำลังขาขึ้นอยู่พอดี กล่าวคือเยอรมัน ยึดพื้นที่บริเวณกว้างของยุฌรปได้

ประจวบกับ ญี่ปุ่นตอนนั้นเองก็เรียกได้ว่า เป็นมหาอำนาจอันดับ 1ของเอเชียได้เลยที่เดียวนะครับ

ปี1905 รบชนะรัสเซีย ราวปี 1933-35 บุกยึดจีนบริเวณ เเมนจูกั๋ว ทางตอนใต้ของจีน เเละอิกหลายที่ในเอเชียเเปซิฟิกเเละทะเลจีนใต้

ส่วนชาติไทยในเวลานั้นเองก็ต้องยอมรับว่า ในทางการทหารเราเสียเปรียบญี่ปุ่นอยู่หลายช่วงตัว ในครม.สมัยนั้น

ซึ้งก็มีทั้งฝ่ายที่สนับสนุนให้อยู่กับฝ่ายญี่ปุ่น เเละไม่สนับสนุน ฝ่ายฃที่ไม่สนับสนุนก็เป็นกลุ่มหนึ่ง ก็มีรัฐบุรุษอย่าง ท่าน ปรีดี พนมยงค์

9ล9 [ในตอนท้ายได้เปลี่ยนเป็นขบวนการเสรีไทย]  มีเกร็ดเล็กๆครับว่าในตอนที่รอคำสั่งจากนายกรัฐมนตรีของไทย[ท่านจอมพลป.]

เป็นเวลาที่ท่านออกไปตรวจราชการพอดี ทางฝ่ายญี่ปุ่นเองได้ขีดเส้นตายให้ไทยรีบ รับข้อเสนอ ฝ่ายรัฐมนตรีกระทรวงในขณะนั้นต้องทำงานกันอย่างหนกเลยทีเดียว พอดีท่านนายกกลับมา ฝ่ายญี่ปุ่นเองในบางส่วนได้ขึ้นบก เเละปะทะกับทหารไทยไปในหลายพื้นที่ เเต่ก็ได้เป็นพันธมิตรกัน เห็นได้ว่าเป็นเรื่องยากสำหรับชาติรัฐชาติหนึ่งๆ ที่จะเอาตัวเองให้รอดในสภาวะสงครามเช่นนี้ นับว่าประเทศไทยยังโชคดีอยู่บ้าง

ที่มีบรรบุรุษที่มีความสามารถ ไม่ว่าจะทั้งปีก จอมพลป. [ครั้งหลังๆมีการเล่นตุกติกๆกับญี่ปุ่น] เเละ ฝ่ายเสรีไทย[ช่วยลอบบี้ชาติใหญ่ไม่ให้ประเทศไทยถูกประกาศเป็นผู้เเพ้สงคราม] ประเด็นหลักๆ[ตามความเห็นผม]ที่จอมพลป.ยอม 1. เพราะความด้อยกว่าด้านการทหาร 2.ต้องรักษาเสถียรภาพความมั่นคงของประเทศไว้ 3.เห็นว่าฝ่ายอักษะได้เปรียบ มีคำกล่าวอยู่คำหนึ่งว่า "ชาติเล็กถ้าไม่ใช้นโยบายผ่อนปรน ก็จะเป็นอันตราย" ดู ที่รัสเซียทำกับ โปเเลนด์ เเละ เชคนั่นปะไร

.

.

....................................................

ตรงนี้ไม่มีหลักฐานมายืนยันว่าผู้โชคร้ายเหล่านั้นได้รับผลกระทบมากน้อยเพียงใด เเต่เท่าที่ผมเห็น จากสถิติปัจจุบัน ชาติที่พบว่า

ผู้คนมีปัญหาด้านจิตมากที่สุดเป็นเยอรมัน [การศึกษาเรื่องจิตวิยาเฟื่องฟูมากในเยอรมัน] จะเกี่ยวกับ ผลของสงครามไหม มีส่วนเกี่ยวข้องเล็กน้อย ผมมองว่าชาติใดๆ พึ่งผ่าสงครามมา ไม่มีชาติไหนไม่ว่าเเพ้หรือชนะ ที่จะมีความสุขเช่นปกติวิสัยอย่างเเน่นอน

อ่านกระทู้ของทุกๆคนที่ตอบาแล้วแทบจะไม่อยากตอบบ้างเลยทีเดียวครับ เพราะ ทุกๆคนนี่ข้อมูลแน่ๆกันทั้งนั้นเลย ถึงผมจะตอบก็คงมาจากความคิดส่วนตัว+ข้อมูลเล็กๆน้อยๆ อะนะครับ คือถ้าตอบได้ตามนี้

1.เหตุที่ไทยจำยอมญี่ปุ่น คงมาจากสาเหตุที่คล้ายกับสมัย ที่พวกฝรั่งบุกยึดดินแดนไทยนะขอรับ ต้นไผ่ไม่อาจจะต้านลมแรงได้หากว่าไม่รู้จักโอนอ่อน แต่ญี่ปุ่นเองก็ไม่ได้แสดง ความป่าเถื่อนต่อไทยมากมายนะขอรับ ถ้าเที่ยบกับชาติอื่นๆ ที่เขาได้ทำไว้ เช่น จีน เกาหลี เป็นต้น - -  ถ้าจะถามว่าทำไมไทยสู้ไม่ได้ก็เพราะ

- ยุทธปกรณ์ของไทยสู้ญี่ปุ่นไม่ได้เลย ครับ พี่ท่านจัดหนักมาจริงๆ ผมเคยอ่านในหนังสือ เหตุเกิดในสงครามมหาเอเชียบูรพา ของ คุณโรม บุญบาค หาซื้อที่ 7 ครับ เขาบอกว่าวันที่ ญี่ปุ่นบุกเนี่ยไทยก็ได้นำเครื่องบินออกมาสู้นะครับ รู้สึกจะ 2-3 ลำเนียละไม่แน่ใจ แต่ว่าโดนเครื่องญี่ปุ่นที่เทพกว่าลุมกินโต๊ะเรียบเลย

-ญี่ปุ่นเองได้ส่งคนมาแฝงตัวในไทยเพื่อ ศึกษาจุดยุทธศาสตร์ของไทยมาหมดแล้ว อีกทั้งยังบุกแบบสายฟ้าแลบไม่ให้รู้ตัว บุกมาแต่เช้ามืดเลยทีเดียว และวันที่บุกก็ได้ทำลาย จุดสำคัญทางทหาร ต่างๆ  ซึ่งไทยเองตอนนั้นไม่พร้อมที่จะรบแน่ๆ รู้สึกว่า วันที่ขึ้นฝั่งทหารญี่ปุ่นจะได้รบกะ รด. ไปยันครู - ลูกเสือสามัญก็ยังมีเลยนะครับ  ซึ่งไทยเราไม่พร้อมด้วยประการทั้งปวง รบไปรังแต่จะสูญเสียมากกว่าเดิม

-ขอความช่วยเหลือจากโลกเสรี? ลืมไปได้เลยครับ เพราะ ช่วงนั้นขนาดอังกฤษ ฝรั่งเศสเองยังเอาตัวแทบไม่รอดเลย แล้วจะมีปัญญามาช่วยใครละ

โดยส่วนตัวผมว่าคนไทยทุกคนละคงไม่มีใครอยากจะให้ประเทศตัวเองถูกยำยีหรอก แต่ถ้ามันเลือกไม่ได้จริงๆก็ขอให้มันสูญเสียน้อยที่สุดละมั้งครับ ผมเชื่อว่าทุกๆคนคงคิดเช่นนั้น

2.ผมว่าคงไม่มีใครรู้สึกดีหรอกครับไม่ว่าจะประเทศที่ถูกกระทำหรือประเทศที่กระทำ เยอรมันเองปัจจุบันก็ เหมือนประเทศที่แตกแยกแล้วก็สร้างตัวใหม่ คนรุ่นหลังๆที่มีแนวคิดชาตินิยมหัวรุนแรงคงเบาบางลงตามไปด้วย ก็คงรู้สึกเศร้าใจที่บรรพบุรุษของตนเองได้ทำเรื่องดังกล่าวไว้ ส่วนของญี่ปุ่นนี่รู้สึกว่าเขาจะไม่ค่อยชอบพูดถึงเลยนะ ที่เกาหลีนี่กระแสก็ยังไม่จางไปเลย ขนาดว่า นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น จะไปเคารพหลุมศพทหารญีปุ่นในสมัยสงคราม  ยังมีคนออกมาคัดค้านกันเลยทีเดียว

ก็จริงอย่างที่พี่ Nuntoro ว่าน่ะครับ วันนั้น กองทัพอากาศไทยโดยกองบินน้อยที่ 5 ประจวบคีรีขันธ์ได้แสดงความสามารถในการพยามต้านทานข้าศึกจนสุดความสามารถเเล้วน่ะครับ ก็ขนาดนักบินเรายังเอาเครื่องบินขึ้นไปต่อสู้แล้ว แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟน่ะครับ แต่ก็เป็นวีรกรรมที่ต้องยกย่องและจดจำไว้นะครับ

----ข้อ 2

---สิ่งที่เยอรมันทำกับยิวนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อาจจะลืมได้ ขนาดเราเองได้รู้เรื่องราวของเขายังเศร้าสลด คิดดูว่าชาติพันธุ์ของเขาถูกฆ่าอย่างอนาถ ถูกกระทำเยี่ยงสัตว์ แน่นอนว่าเขาเจ็บแค้นมาก แม้กระทั้งรุ่นลูกรุ่นหลานก็ยังเจ็บใจแค้นแทน เคยเห็นหนุ่มยิวคนนึงเมาได้ที่แล้วก็มามีเรื่องฝรั่งคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าใครหาเรื่องใครก่อน แต่หนุ่มยิวสบถด่าทอบักสีดาใหญ่เลย "แก....ไอนาซี! จะมาฆ่าฉันเรอะ! บลา ๆ ๆ ..." แต่สีดาคนนั้นก็พยายามใจเย็นไม่ให้มีเรื่อง แต่ต่างคนต่างกระแนะกระแหน ในที่สุดก็มีคนมาห้ามไว้ คนตะวันตกนั้นไม่ค่อยชอบคนยิว ส่วนใหญ่ที่มนุษย์เข่นฆ่ากันเองเพราะความเชื่อ ศาสนา ลัทธิ อะไรก็ตามแต่ ไม่ยอมรับศาสนาอื่น มันมีมาตั้งแต่ต้นกำเนิดของศาสนา เช่นเรื่องยิวไม่ถูกกับคริสเตียน  อยากรู้เพิ่มเติมให้ไปศึกษาคร่าว ๆ เรื่องยิว ลองไปอ่านไบเบิล หรืออัลกุลอ่าน ก็จะเข้าใจมากขึ้น มีหนังเกี่ยวกับเยซูคริสต์ชื่อว่า "The Passion of Jesus Christ" ได้บอกเรื่องราวต่าง ๆ จนกระทั่งพระเยซูถูกตรึงกางเขน ลองเข้าไปดูในยูทูปก็ได้ คริสเตียนกับยิวตีกันฝุ่นตลบเลย(สงครามคีย์บอร์ด) บางคนถึงกับชอบอกชอบใจเวลาเห็นยิวถูกฆ่าในภาพประวัติศาสตร์ ส่วนยิวก็หัวเราะร่วนที่เห็นพระเยซูถูกทรมาน เพื่อน ๆชาวอเมริกันที่ฉันรู้จักทุกคนล้วนแต่เกลียดยิว(โอ้โน..)

---ส่วนจีนกับญี่ปุ่น พี่จีนแกก็เจ็บแล้วจำเก็บเอาความเจ็บช้ำของบรรพบุรุษที่ถูกย่ำยีฝังลึกลงไปในหัวใจ คงจะทราบกันดีกับตำนานที่แปดเปื้อนของนานกิง ซึ่งคนจีนยุคนี้เกลียดญี่ปุ่นไม่น้อย เคยคุยกับเพื่อนสาวขาวจีน เธอเห็นคนญี่ปุ่นมาเธอเมินหน้าหนี เธอบอกว่าพวกนี้มารุกรานประเทศเค้า ซึ่งตอนนั้นอิฉันไม่ได้ศึกษาอะไรมาก่อน จีนกับญี่ปุ่นคุยกันจนฝุ่นตลบเหมือนกัน(ฮา) คนญี่ปุ่นบางคนเถียงหัวชนฝาเลยว่าเรื่องที่นานกิงไม่เคยเกิดขึ้น บางก็ว่าจีนโกหกแต่งเรื่องเก่ง รู้สึกว่าหนังประวัติศาสตร์เกี่ยวกับนานกิงเขาไม่ให้ฉายที่ญี่ปุ่นด้วยมั้ง แต่ตอนหลังนี่ไม่รู้ว่าเป็นไง

จากที่ได้คุยกับคนต่างชาติที่รู้จัก ฝ่ายที่ถูกกระทำเขาจะเจ็บปวดมากกว่า ส่วนฝ่ายกระทำนั้นก็มีหลากหลายความคิดเห็น บางคนก็ไม่รับความจริง แต่คนไม่น้อยก็รู้สึกเสียใจกับการสูญเสียและตราบาปที่บรรพบุรุษทิ้งเอาไว้ให้ ญี่ปุ่นได้รับบทเรียนแสนสาหัส แต่ไม่ย่อท้อ จนปัจจุบันพี่แกเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจตัวแม่เลยทีเดียว