วินสตัน เชอร์ชิลล์เลือกโจมตีแกลลิโปลีโดยหวังจะรุกสู่ช่องแคบดาร์ดาเนลล์ เพื่อสกัดกั้ันพันธมิตรของเยอรมันจากสงคราม แต่ปฏิบัติการทางเรือของฝ่ายสัมพันธมิตรล้มเหลว เรือรบถูกจมไปหลายลำ การรุกทางบกเกิดตามมาเมื่อ 25 เมษายนแต่ผิดพลาด ทำให้กองทหารอังกฤษ ฝรั่งเศส และกองกำลังอันซัค(ANZAC กองกำลังผสมระหว่างออสเตรเลีย-นิวซีแลนด์) ติดอยู่ที่ชายหาด นายพล ลิมาน วอน แซนเดอร์ส (Limas von Sanders) ของเยอรมันนี เป็นผู้บัญชาการการรบของทหารตรุกี ผู้ร่วมกองทัพคนหนึ่ง คือ มุสตาฟา คีมาล (Mustapha Kemal) ที่ภายหลังแยกตัวไป และได้เป็นประธานาธิบดีของตรุกี โดยใช้ชื่อว่า คีมาล อตาเติร์ก (Kemal Ataterk) การโจมตีของฝ่ายสัมพันธมิตรที่แหลมเฮลเลส (Cape Helles) อ่าวแอนแซก (Anzac Cove) และอ่าวเซิฟล่า (Suvla Bay) ล้มเหลวทหารต้องเผชิญกับภาวะเลวร้าย มีผู้ล้มตายจำนวนมาก วันที่16 ตุลาคม เซอร์ เอียน แฮร์มิลตัน (Sir lan Harmilton) ผู้บัญชาการรบของฝ่ายสัมพันธมิตรถูกย้าย ฝ่ายสัมพันธมิตรต้องถอนกำลังทางทหารออกในเดือนธันวาคม ทหาร 200000 นาย ตายโดยไม่ได้ประโยชน์อันใด

ผมมีข้อความหนึ่งเกี่ยวกับการรบในครั้งนี้

"เราขึ้นบกตรงแผ่นดินที่แยกออก ซึ่งตอนนั้นเรียกว่าจุดสะเก็ดกระสุนปืนใหญ่... (Shrapnel Point) มีคนเดินเกาะกันเป็นแถวๆ ตรงหน้าผา เหมือนแมลงสาบ...มีอย่างเดียวที่ต้องทำ คือ ขุดเข้าไป... มีคนจำนวนมากถูกยิงขณะขุด... ดังนั้น เราจึงต้องเอาคน 600 คน กลับขึ้นเรือที่เราลงมาเมื่อเช้านี้...เราอยู่ใต้การบังคับบัญชาของนายทหารคนเดียว ซึ่งเป็นสัตวแพทย์ด้านศัลยกรรม"

การขึ้นบกที่ชายแกลลิโปลีเป็นเรื่องอันตรายถึงตาย ดังที่ร้อยเอกผู้ทรงเกียรติ ชื่อ ออเบรย์ เฮอร์เบร์ท (Aubrey Herbert) ทหารในกองทหารรักษาพระองค์ไอริช ได้บันทึกไว้เมื่อวันที่ 25 เมษายน ปี1915

ข้อความเหล่านี้ผมคัดลอกมาจากหนังสือ"สงครามโลกครั้งที่1 สงครามที่นองเลือดที่สุด (World War 1 The Bloodiest Boftle ever Foughr)

หนังใหม่มั้งครบเห็นเจอที่เว็บอื่น

May the force be with you

ขอพลังจงสถิตอยู่กับท่าน