คนอังกฤษกับสงครามโลกครั้งที่ 2 ...ในนามของความสามัคคีโลกหมุนเร็ว

เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง


เรื่องราวเกี่ยวกับอังกฤษสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นเรื่องที่อยากเขียนถึงมานานแล้ว เป็นหน้าหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่คนอังกฤษสมควรภาคภูมิใจ

และสำหรับชาติอื่นๆ ก็เป็นอุทธาหรณ์ว่าความสามัคคี รักชาติให้ถูกวิธีเป็นสิ่งที่ทำให้ชาติพ้นภัย

คนอังกฤษรุ่นแล้วรุ่นเล่าจะเตือนลูกหลานของเขาให้รู้ถึงการกระทำของคนรุ่นพ่อแม่ปู่ย่าตายายที่ต่อสู้มาอย่างทรหด เป็นระเบียบ และเปี่ยมศักดิ์ศรี ทำให้ชนะสงครามกับเยอรมนีภายใต้การนำของฮิตเลอร์ผู้กระหายสงครามมาได้

เรื่องราวของอังกฤษในช่วงนั้นส่งสารมาถึงประชาคมโลก และคนอังกฤษในรุ่นต่อๆ มาเพียงอย่างเดียวว่า ชาติรอดพ้นได้ด้วยคนอังกฤษด้วยกันเองสามัคคีกัน

เขาไม่ได้ยกย่องผู้นำกันอย่างเลอเลิศไม่ว่าจะเป็น วินสตัน เชอร์ชิลล์ หรือแม้แต่พระเจ้าจอร์จที่ 6 แต่เขายกย่องคนทั้งประเทศ

สาวน้อยวัยรุ่นชื่อโจอันนา จากโรงเรียน พอร์ตแลนด์ จูเนียร์ ไฮสกูล ได้ทำรายงานเรื่องอังกฤษกับสงครามโลกครั้งที่สอง มีความยาว 3 หน้ากระดาษ ด้วยภาษาง่ายๆ มันแสดงถึงความเข้าใจที่เธอมีต่ออังกฤษกับสงครามครั้งนั้น



เธอเขียนว่า มันเริ่มด้วยการที่ฮิตเลอร์ต้องการพิชิตโลก ในตอนแรกอังกฤษก็ยังเป็นกลาง แต่แล้วเยอรมนีก็บุกโปแลนด์ อังกฤษซึ่งเป็นพันธมิตรกับโปแลนด์จึงไม่มีทางเลือก เข้ารบเคียงบ่าเคียงไหล่กับโปแลนด์

ในสงครามโลกครั้งที่ 1 คนอังกฤษจำได้ดีถึงการใช้แก๊สพิษ จึงตระเตรียมด้วยการแจกหน้ากากป้องกันพิษกับประชาชนทุกคนรวมทั้งเด็กเล็กๆ ที่ได้รับหน้ากากพิเศษที่ทำเพื่อเด็กโดยเฉพาะ

มีการอพยพประชาชนกว่าครึ่งล้านคนในเดือนกันยายน พ.ศ.2482 จากบริเวณตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็นบริเวณที่อยู่ใกล้เยอรมนีที่สุด และจากเมืองใหญ่ๆ ซึ่งเป็นเป้าของการทิ้งระเบิดไปยังชนบทขึ้นไปทางเหนือ

ระบบขนส่งทุกชนิดสงวนไว้สำหรับการเคลื่อนย้ายประชาชนให้หมดภายใน 4 วัน แต่การจัดระเบียบที่ดีทำให้เสร็จสิ้นภายใน 2 วัน

เดือนมกราคม 2483 อังกฤษเริ่มมีการปันส่วน ซึ่งเป็นวิธีที่ยุติธรรมที่สุดสำหรับทุกคน ไม่มียกเว้นยากดีมีจน สาวน้อยโจอันนามีความเห็นว่านี่เป็นสิ่งที่ดีเหลือเกินสำหรับคนยากจน เพราะไม่เช่นนั้น หากให้คนมีเงินซื้อหาอาหารได้ตามใจชอบคนจนที่ไม่มีเงินก็จะต้องไม่มีอะไรกิน เยอรมนีได้ใช้เรือดำน้ำและระเบิดทำทำลายเรือที่ขนส่งอาหารจากต่างประเทศมาอังกฤษ

ต่อมาในเดือนพฤษภาคม ปี 2484 ได้มีการปันส่วนเครื่องนุ่งห่ม ในแต่ละปีคนอังกฤษจะได้รับคูปองคนละ 66 ใบ โดยที่มีโพยแนะนำแนบมาด้วยว่าควรจะซื้อเสื้อผ้าดังต่อไปนี้ เสื้อแจ็กเก็ตผู้ชาย เสื้อแจ็กเก็ตผู้หญิง หรือเสื้อชุดของผู้หญิง ใช้คูปอง 11 ใบ รองเท้าสองคู่ใช้คูปอง 10 ใบ ถุงเท้ายาว 6 คู่คูปอง 12 ใบ ถุงมือสองคู่ คูปอง 4 ใบ เสื้อนอน ชุดชั้นใน กระโปรงใน คูปอง 13 ใบ เสื้อคอเต่าหนึ่งตัว 7 ใบ ที่เหลือสำหรับผ้าพันคอหรือผ้ากันเปื้อน

ในปี 2482 ผู้ชายทุกคนที่อายุ 18-41 ปีจะต้องไปขึ้นทะเบียน และรัฐบาลจะกำหนดหน้าที่ให้ว่าควรไปเป็นทหารหรือทำหน้าที่อื่น

ส่วนงานที่ทำอยู่แล้วให้ผู้หญิงหรือคนที่เกษียณอายุแล้วทำแทน

ส่วนแพทย์ยังคงทำงานตามเดิม

ส่วนหญิงโสดที่มีอายุระหว่าง 19-30 ปีก็ลงทะเบียนเพื่อทำงานที่รัฐบาลมอบให้ในกองทัพหรือในโรงงานอุตสาหกรรม ในขณะที่ผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านได้รับยกเว้นเพราะต้องดูแลครอบครัว แต่แม้กระนั้น แม่บ้านบางคนก็ยังเป็นอาสาสมัครทำงานเพื่อสงครามควบคู่ไปกับการดูแลครอบครัว

ปี 2482 มีการจัดตั้งการ์ดและอาสาสมัครคุ้มครองชุมชน โดยที่ชายอายุ 17 จนถึง 65 สามารถเข้ามาร่วมด้วย ในวันแรกมีชายสองแสนห้าหมื่นคนมาสมัครเป็นการ์ด มีกลุ่มที่ทำหน้าที่เตือนภัยทางอากาศคอยตะโกนว่า "ดับไฟ" เมื่อมีเรือบินข้าศึกมา

ซึ่งก็เป็นหน้าที่ที่เหมาะสมกับเด็กหนุ่มอายุน้อยและชายสูงอายุที่ไม่เหมาะจะไปสู้รบ



เยอรมนีกำชัยเหนือโปแลนด์ได้ภายในหนึ่งเดือน พอเดือนพฤษภาคม 2483 เยอรมนีก็บ่ายหน้าสู่ตะวันตก ยาตราเข้าเนเธอร์แลนด์ เบลเยียม และฝรั่งเศส และในที่สุด ก็ถึงช่องแคบอังกฤษภายในเวลาเพียงแค่สองเดือน

ทหารอังกฤษสามแสนนายถูกบล็อกอยู่ที่ดันเคิร์กรวมทั้งทหารฝรั่งเศส เมื่อเยอรมนีบุกมาถึงที่นี่ ทางเดียวที่จะหนีรอดได้คือทางทะเล วันที่ 27 พฤษภาคม วินสตัน เชอร์ชิลล์ ตั้งแผนปฏิบัติการไดนาโม ระดมเรือประมงขนาดเล็ก เรือท่องเที่ยว หรือแม้กระทั่งเรือตกปลาลำจิ๋ว ไปรับทหารกลับคืนมาที่โดเวอร์

ทหารอังกฤษและฝรั่งเศสรอดชีวิตมาได้ ในขณะที่เยอรมนีระดมยิงชายฝั่งอย่างหนัก ฝรั่งเศสยอมจำนนในสามสัปดาห์ถัดมา

ฮิตเลอร์เริ่มบุกอังกฤษ โดยเริ่มโจมตีกำลังทางอากาศก่อนเพื่อไม่ให้อังกฤษมีฝูงบินที่คอยปกป้องประเทศ ฝูงบินเยอรมนีพยายามจะบินเกาะกันไว้เพื่อปกป้องซึ่งกันและกัน แต่ฝูงบินเยอรมนีก็ถูกยิงตกลำแล้วลำเล่า

จุดเสียเปรียบของเยอรมนีอยู่ที่ เยอรมนีสามารถสร้างเครื่องบินได้เดือนละ 156 ลำ ในขณะที่อังกฤษสร้างได้เดือนละ 563 ลำ และอังกฤษก็ไม่ได้สูญเสียเครื่องบินไปมากนัก นอกจากนี้ เครื่องบินประจัญบานของเยอรมนียังมีถังน้ำมันใหญ่พอให้บุกโจมตีอังกฤษได้ภายใน 30 นาทีเท่านั้น

ดังนั้น 7 วันต่อมาเยอรมนีก็เปลี่ยนเป้าหมายเป็นทิ้งระเบิดโจมตีกรุงลอนดอน แต่ด้วยอากาศที่เลวร้าย ทำให้เยอรมันไม่ประสบความสำเร็จในการทำให้กองทัพอังกฤษอ่อนแรงลง แผนการบุกอังกฤษจึงไม่ประสบผลสำเร็จ

และเพียงสิบวันต่อมาเยอรมนีก็ประกาศหยุดโจมตีอังกฤษ

นั่นเป็นชัยชนะของอังฤษ ทำให้กลายเป็นชาติเดียวในยุโรปที่ไม่ตกอยู่ใต้การยึดครองของเยอรมนี

ทั้งหมดนี้ แสดงถึงคุณภาพของคนอังกฤษที่มีสติและการเตรียมการอย่างดี

แต่ที่สำคัญที่สุดคือสปิริตที่กล้าแข็งและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน คิดไปทางเดียวกัน ไม่แตกสามัคคี เพราะตระหนักว่าศักดิ์ศรีคือสิ่งที่สำคัญ

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1309058418&grpid=no&catid=&subcatid=

เอาเกร็ดประวัติศาสตร์มากฝากกันครับ