The Guns of August ปืนแตกเมื่อ...

The Guns of August ปืนแตกเมื่อเดือนสิงหาฯ
หมาป่าดำ	The Guns of August ปืนแตกเมื่อเดือนสิงหาฯ Barbara W. Tuchman เขียน สมพงษ์ สุวรรณจิตกุล แปล สนพ. MRG360 กุมภาพันธ์ 2555 22 บท 368 หน้า เรื่องราวเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 บทแรกเริ่มจากงานพระศพพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งอังกฤษที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ของกษัตริย์และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศต่างๆ ในยุโรป ทั้งที่มีมิตรภาพที่ดีต่อกันหรือไม่ลงรอยกัน การดูถูกดูแคลนถือดี หวาดระแวง การเลือกข้าง จนนำมาสู่การทำสงครามกัน ซึ่งจะมีรายละเอียดในการเจรจาการฑูตก่อนสงครามจะเกิด สภาพกองทัพ การวางแผนเตรียมการตั้งรับและการบุก การประเมินรูปแบบระยะเวลาและผลของสงครามที่จะเกิดขึ้นของแต่ละประเทศ มีการพูดถึงแนวคิด ปรัชญาการทำสงคราม ประวัติและผลการรบของแม่ทัพนายพลแต่ละฝ่ายที่สำคัญ บรรยากาศการเมืองอารมณ์ความรู้สึกของประชาชนในแต่ละประเทศ เมื่อสงครามเริ่มขึ้นได้บรรยายถึงการเคลื่อนทัพและการรบแต่ละสมรภูมิที่สำคัญตามลำดับ ความแปลกใหม่ของสงครามครั้งนี้ที่แตกต่างจากสงครามแบบเดิม อานุภาพของอาวุธแบบใหม่ๆ นอกจากการรบภาคพื้นดินแล้วยังมีการรบในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและการวางตัวเป็นกลางของอเมริกาด้วย หนังสือเขียนมาถึงเมื่อเยอรมันใกล้จะบุกถึงปารีสแต่ก็มาพ่ายการรบที่ Marne เสียก่อน ซึ่งรวมเป็นเวลาสามสิบวันหลังเสียงปืนแตกในเดือนสิงหา 1914 หนังสือเล่มนี้เขียนได้ยอดเยี่ยมมาก สมกับที่ผู้เขียนได้รับรางวัล Pulitzer Prize บรรยายเหตุการณ์ต่างได้ละเอียดและเชื่อมโยงกันได้อย่างสอดคล้อง ส่วนผู้แปลสามารถถ่ายทอดเป็นภาษาไทยได้ดีมากเช่นกัน หนังสือสงครามโลกครั้งที่ 1 ภาษาไทยมีน้อยมากเมื่อเทียบกับสงครามโลกครั้งที่ 2 บางเล่มแปลมาจากภาษาต่างประเทศอีกทีหนึ่งแต่อ่านแล้วงงกับสำนวนภาษา อาจด้วยหนังสือต้นฉบับเขียนกันมาเกือบร้อยปีสำนวนภาษาสมัยนั้นอาจต่างจากสมัยนี้และต้องแปลเป็นภาษาไทยอีกเลยทำให้การแปลความหมายยากขึ้นไปอีก
ผู้ตั้งกระทู้ หมาป่าดำ (mistiest-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-07-10 09:08:17 IP : 171.4.179.176

ความคิดเห็นที่ 1 (2980557)

หมาป่าดำ

ถ้อยคำน่าสนใจจากหนังสือ

สงครามโลกครั้งที่ 1 ที่เรียกกันว่ามหาสงคราม (The Great War) ที่เชื่อกันว่าจะเป็นสงครามที่จะจบสงครามทุกสงครามจากนี้ไป (The war that will end of wars) จากอดีตมาถึงปัจจุบันโดยทั้งสองฝ่ายต่างเชื่อกันว่าพวกเขามีความพร้อม มีอาวุธที่ดีดกว่ากัน มีแผนยุทธศาสตร์ที่ดีกว่ากัน มีขวัญกำลังใจที่ดีกว่าและต่างฝ่ายต่างก็เชื่อว่าพวกตนนั้นอยู่ฝ่ายธรรมะ มากกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ความคิดอันยะโสเช่นนี้ ทำให้ทหารต้องตายไปถึง 13 ล้านคนอย่างน่าเสียดาย (VII)

ประธานาธิบดีเคนเนดี้ได้อ่านหนังสือเล่มนี้เป็นเครื่องเตือนใจเพื่อเป็นอุทาหรณ์ต่อความอหังการ มนังการของทั้งสองฝ่าย ทำให้สามารถอ่านสถานการณ์วิกฤติคิวบาได้อย่างลุ่มลึกไม่หุนหันพลันแล่นไม่มีความอหังการในการที่จะรีบเข้าไปจัดการกับคิวบาโดยคำแนะนำของเหล่าเสนาธิการและทางฝ่ายกระทรวงกลาโหมของสหรัฐฯ โดยเฉพาะทางฝ่ายกองทัพอากาศของสหรัฐต้องการที่จะรีบเข้าไปจัดการกับคิวบา ความลุ่มลึกของเคนเนดี้ทำให้โลกไม่ต้องเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่ 3 และโลกก็สามารถหายใจได้เต็มปอดอีกครั้ง หนังสือ The Guns of August จึงเป็นหนังสือที่ท่านประธานาธิบดีชอบมาก เรียกได้ว่า เป็นหนึ่งในตำราพิชัยสงครามให้กับเคนเนดี้เลยทีเดียว (VII)

จิตวิญญาณของเยอรมันนั้นคือ "เลือดกับเหล็ก" และ "โลห์แห่งความเจิดจรัส" (24)

ความคิดของประธานาธิบดีโรสเวลท์ในนโยบายที่ว่า "พูดให้ดังและแกว่งอาวุธไปมาด้วยปืนขนาดโต" (24)

นโปเลียนแพ้สงครามที่วอเตอร์ลู ไม่ใช่ที่ทราฟาลการ์ (คือนโปเลียนแพ้อย่างราบคราบบนบก ไม่ใช่ทางทะเล) (25)

วอน เบอร์ฮาร์ดิกล่าวนิยามของสงครามว่า "สงครามคือความจำเป็นของสิ่งมีชีวิต เป็นตัวพาหนะให้กับมวลมนุษยชาติ หรือเป็นกฎธรรมชาติ โดยที่กฎธรรมชาตินั้นเป็นกฎของการต่อสู้ระหว่างสิ่งมีชีวิตด้วยกัน และนิยามของคำว่าชาตินั้น ในที่สุดจะต้องเจริญไปสู่ความเสื่อม ไม่มีอะไรที่อยู่นิ่งได้ และเยอรมันจะต้องเลือกระหว่าง การเป็นมหาอำนาจหรือจะต้องพบกับความหายนะ..." (31)

เมื่อยาจกตายดาวหางไม่เคยปรากฎให้เห็น สวรรค์ได้เปล่งแสงให้แก่ความตายของเจ้าชายเท่านั้น (34)

เฟรเดอริคมหาราช "ยอมเสียเขตบางส่วนเพื่อเป้าหมายชัยชนะสูงสุดคือสิ่งที่ปราถนา" (40)

หนังสือของจอมพลวอน เดอ โกล์ซ์ ชื่อ The Nation in Arms ก็ได้เขียนไว้ว่า "เราได้ตำแหน่งในการทำสงครามจากคมดาบของกระบี่ของเรา ไม่ใช่มาจากความคมของหัวใจเรา" (41)

อุปนิสัยของคนเราจะบ่งไปถึงชะตากรรมของมนุษย์ นี่เป็นสิ่งที่่ชาวกรีกโบราณเชื่อ ปรัชญาของเยอรมันที่ถูกสะสมมาเป็นระยะเวลาร้อยๆ ปีนั้น นำมาซึ่งการตัดสินใจที่สร้างเม็ดพันธุ์ของความหายนะให้กับเยอรมันต่อมา ทั้งชลิฟเฟนและฟิก์ช และนักปราชญ์ของเยอรมันอย่างเฮเกิล นิชเช่ ต่างก็เชื่อในความเป็นยอดมนุษย์ของชาวเยอรมันว่าพวกเขามีหน้าที่ปกครองโลก หรืออย่างทริเชค ที่มองว่าเยอรมันมีหน้าที่อันสูงส่งต่อโลก และรวมถึงชาวเยอรมันที่เรียกผู้นำตนเองว่าเป็น "ท่านผู้สูงสุด ดังนั้น ความคิดของชลิฟเฟนจึงไม่ใช่แค่การอ่านงานของ Clausewitz ที่เขียนตำราพิชัยสงครามให้กับยุโรปหรือให้กับชาวเยอรมัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากอัตตาของชาวเยอรมันต่างหากที่ต้องการสร้างภาพลวงตาว่าตนเองนั้นคืออภิมนุษย์ ที่มีเป้าหมายอันสูงส่ง" (41)

นายทหารเยอรมัน ได้ถูกอบรมให้เตรียมรับมือต่อสิ่งที่คาดไม่ถึงไว้ สิ่งเดียวที่ทหารเยอรมันไม่ได้ทำก็คือ ความยืดหยุ่นในการทำศึก (48)

อย่าได้พูดถึงมัน แต่ให้คิดถึงมันเสมอ (51)

ในเดือนตุลาคม ปี 1913 ฝรั่งเศสได้ทำการจัดกองทัพใหม่ โดยมีคำปฏิญาณว่า "กองทัพของฝรั่งเศส โดยตามธรรมเนียมประเพณีแล้ว

จะไม่รับกฎใดๆ ในการรบ นอกเสียจากการรุกไปข้างหน้าเท่านั้น" และตามด้วยบัญญัติอีก 8 ข้อ เช่น "ศึกสงครามแบบเบ็ดเสร็จ"

"การรุกไปข้างหน้าอย่างไม่ลังเล" "ดุดันและดุดัน" "ทำลายขวัญของศัตรูให้หมด" เลือดเย็นและไม่หยุดยั้ง" (57)

ภูมิอากาศอันหนาวจัดของรัสเซียที่เป็นตัวแปรที่สำคัญในการรบชนะศัตรูผู้รุกรานมากกว่าความสามารถของทหารรัสเซียเสียอีก (82)

หนังสือพิมพ์ชื่อ Punch ได้ลงบทกลอน ที่แสดงถึงความรู้สึกของชาวสหราชอาณาจักรทั่วไปไว้ดังนี้ว่า

ทำไมผมถึงต้องออกไปร่วมรบ

ให้กับคนที่ผมไม่เคยคบ

ผมจะตายคาที่

ที่ยุโรปกลางออกมาเป็นแผนที่

ต้องถูกลากให้เข้าทำสงครามของผู้อื่น

ในจิตใจที่มันเหลืออดสุดฝืน (120)

สงครามนั้นก็คือการเมืองนั่นเองแต่คราวนี้เป็นการเมืองที่ต้องทำสงครามต่อกัน(War is a continuation of politics by other means ซึ่งเป็นคำกล่าวโดยปราชญ์แห่งพิชัยสงครามของยุโรป คือ Clausewitz) (124)

ชาวเยอรมันมากมายไปตะโกนต่อว่าอังกฤษ ว่าเป็นชาติที่ทิ้งเผ่าพันธุ์ตนเอง แต่กลับไปช่วยฝรั่งเศสที่เป็นพวกลาติน (164)

"เยอรมันมีศัตรูอยู่สามกลุ่มด้วยกันคือ กลุ่มลาติน(ฝรั่งเศส) กลุ่มสลาฟ(รัสเซีย) และกลุ่มแองโก-แซกซั่น(อังกฤษ) แต่บัดนี้ สามกลุ่มนี้ต่างรวมหัวที่จะสู้กับเยอรมัน" (165)

ความเชื่อในเรื่องการนำกองทัพม้าเข้าใส่กัน โดยใช้ดาบแกว่งเข้าหากันอย่างที่เคยทำมาในอดีต เหมือนอย่างที่การสู้รบกันในช่วงสงครามกลางเมืองของสหรัฐอเมริกาที่ทั้งฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้ ปะทะกันด้วยดาบปลายปืนและดาบยาว แต่เวลาได้เปลี่ยนไปแล้ว แม้ขนาดในช่วงสงครามระหว่างญี่ปุ่น และรัสเซีย ทหารม้าท้้งสองฝ่ายมีหน้าที่ทำกับข้าวให้ทหารกินเท่านั้น เพราะแรงอานุภาพของปืนกลย่อมไม่สามารถทำให้กองทหารม้าทำอะไรได้อีกต่อไป และกองทัพเยอรมันย่อมรู้ดีว่า ปืนกลของเยอรมันย่อมเป็นวิธีที่ดีที่สุด (230)

เกอเธ่ เคยกล่าวว่า ถ้าให้เยอรมันเลือกระหว่างความไม่ยุติธรรมกับความมีระเบียบแล้ว เยอรมันก็จะเลือกความมีระเบียบมากกว่าความยุติธรรม (320)

ผู้แสดงความคิดเห็น หมาป่าดำ (mistiest-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-07-10 09:14:47 IP : 171.4.179.176