โดย "คนเล่าเรื่อง"

 

 

ใช่แล้วครับ ภาพยนตร์เรื่องไททานิค หรือชื่อแบบตรงท้องเรื่องก็คือ "ชู้รักเรือล่ม" ที่กำกับโดยเจมส์ คาเมรอน ผู้โด่งดังจาก คนเหล็ก แล้วจึงมาเป็นผู้กำกับและดาราคู่บุญของอาร์โนลด์ ชาวร์เซนเนกเกอร์ (ซึ่งประสบความสำเร็จเป็นส่วนใหญ่ มีบ้างที่เจ๊งอย่างเรื่อง True line)

ไททานิค ได้เข้าฉายในประเทศไทย ในวันแรกคือวันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2540 (แต่ทุกโรงได้ฉายก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน คือวันพฤหัสบดีที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2540 เว้นแต่ในโรงเครืออีจีวีที่ฉายตามกำหนดเดิม) โดยไม่มีชื่อเป็นภาษาไทย และเมื่อฉายแล้วก็ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ขึ้นในสังคม จนเป็นคำที่พูดติดปากกันว่า "แจ๊คกับโรส " และโดยเฉพาะในหมู่เด็กสาว ๆ ที่คลั่งไคล้ดารานำชาย คือ ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ เหมือนกับหลายประเทศที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉาย โดยสื่อต่าง ๆ และสังคมมีการนำเสนอแง่มุมหรือเรื่องราวต่าง ๆ ของดารานำชายผู้นี้อย่างกว้างขวาง

เรือไททานิคขณะออกจากท่าเรือเมือง Southampton วันที่ 10 เมษายน 1912 (พ.ศ.2455)

เพลง My Heart Will Go On เพลงประกอบภาพยนตร์ ซึ่งประพันธ์โดยวิลล์ เจนนิ่ง อำนวยเพลงโดย เจมส์ ฮอร์เนอร์ และวอลเตอร์ เอฟฟานาซีฟ ขับร้องโดย เซลีน ดิออน ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง สถานีวิทยุพากันเปิดเพลงนี้ทุกวัน นานนับเดือน ความคลั่งไคล้ในเพลงนี้ยังส่งผลไปถึงเวอร์ชั่นอื่นๆ ของเพลงนี้ ทั้งฉบับบรรเลงโดย เคนนี จี หรือฉบับนักร้องชาวไทย จนมีผู้แปลงคำร้องเพลงนี้เป็นภาษาไทย บันทึกเสียงจำหน่าย

สำหรับเนื้อเรื่องย่อนั้น ผมคงไม่กล่าวถึงนะครับ เพราะเชื่อว่าหลายๆ คนคงทราบดีอยู่แล้ว แต่จะขอพูดถึงประเด็นที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จากภาพยนตร์ดีกว่าครับ

จากซ้ายไปขวา Leonardo DiCaprio รับบท Jack, Kate Winslet รับบท Rose วัยสาว และ Gloria Stuart เป็น Rose วัยชรา

เนื้อหาของหนังนั้น ต้นเรื่องมาจนกลางเรื่องก่อนที่เรือไททานิคจะจมจะเป็นบทประพันธ์ที่แต่งเติมขึ้นมาเสียเป็นส่วนใหญ่ ทั้ง หนุ่มแจ๊ค สาวโรส เซลดอน นาธาน ฮ็อกลี่ย์ หรือแคลคู่หมั้นของโรส แม่ของโรส ตัวประกอบอื่นๆ รวมถึงเพชรที่ชื่อหัวใจมหาสมุทรล้วนเป็นเรื่องแต่งขึ้นทั้งสิ้น มีตัวละครที่มีตัวตนอยู่จริงปลากฎตัวประกอบเรื่องบ้าง เช่น กัปตันสมิท, วิศวกรแอนดรูว์, มอลลี่ บราวน์ ซึ่งขออธิบายถึงตัวจริงของคนเหล่านี้หน่อยนะครับ

มากาเร็ต โทบิน บราวน์ (Magaret Tobin Brown) หรือฉายามอลลี่ผู้ไม่มีวันจม จัดเป็นพวกเศรษฐีใหม่ในยุคนั้นได้ร่วมเดินทางไปกับเรือไททานิคครั้งนั้นด้วย (ในภาพยนตร์ เธอมีบทบาทในการช่วยหาชุดแต่งกายแบบชนชั้นสูงให้กับแจ็ค)

กัปตัน เอ็ดเวิร์ด เจ. สมิท (Edward J. Smith) กัปตันที่ถือว่าเก่งกาจ และมีค่าตัวแพงที่สุดในยุคนั้นเขาได้ มาเป็นกัปตัน เรือไททานิค เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เขาได้ทำการเร่งเครื่องยนต์เรือไททานิกด้วยความเร็ว 21น้อต คือ ครึ่งๆ ของความเร็วเต็มที่ของไททานิค และพอตกเย็น เขาได้รับคำเตือนภูเขาน้ำแข็ง ขณะนั้น คุณบรูซ (เจ้าของเรือไททานิค) ได้สั่งให้เขา เร่งเครื่องยนต์ไททานิคให้เต็มที่ คือ 54 น้อต ตอนแรก กัปตันก็ไม่สนใจ เพราะไม่อยากจะ ฝืนกำลังเครื่องยนต์ แต่ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่กัปตันจะเกษียณแล้ว เลยทำให้เขาชะล่าใจและตกลงเร่งเครื่องให้เต็มพิกัด

เจ. บรูซ อิสเมย์ (J. Bruce Ismay) หุ้นส่วนผู้หนึ่งของไวต์สตาร์ไลน์ สายการเดินเรือแห่งนี้จึงเริ่มสร้างเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่แบบ 3 ใบเถาขึ้น โดยสร้างขึ้นก่อน 2 ลำในปี ค.ศ. 1908 (พ.ศ.2451) นั่นคือเรือเดินสมุทรโอลิมปิก (Olimpic) และไททานิก (Titanic) และหลังจากนั้นจึงจะสร้างลำที่ 3 ซึ่งตั้งชื่อไว้แล้วว่าไจแกนติก (Gigantic) แต่ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นบริแทนนิก (Britannic)

โทมัส แอนดรูวส์ (Thomas Andrews) วิศวกรอาวุโสของอู่ต่อเรือฮาร์แลนด์และ "วูลฟฟ์" (Wolff) ผู้ออกแบบ และควบคุมการต่อเรือไททานิค แอนดรูวส์ชื่นชมเรือไททานิคว่าเป็นเรือที่สมบรูณแบบที่สุดเท่าที่สติปัญญาของมนุษย์จะทำได้

พอถึงตอนที่เรือปะทะภูเขาน้ำแข็งและเริ่มจม เนื้อหาของหนังจึงเริ่มเข้าสู่เหตุการณ์ประวัติศาสตร์จริงๆ แต่ยังคงความโดดเด่นในบทบาทของ แจ็ค โรส และตัวละครอื่นๆ ไว้อย่างแนบเนียน โดยขออธิบายเหตุการณ์ในหนังเทียบกับเหตุการณ์ที่แท้จริง ดังต่อไปนี้ครับ

การกักกันผู้โดยสารชั้นสามไว้ที่ใต้ท้องเรือ ไม่มีข้อยืนยันว่าได้มีการกักกันผู้โดยสารชั้นสามไว้ที่ใต้ท้องเรือ แต่มีการจัดระเบียบการอพยพผู้โดยสาร ซึ่งหมายถึงผู้โดยสารชั้นหนึ่งที่เป็นเด็กและผู้หญิงจะได้สิทธิลงเรือชูชีพไปก่อน ส่วนผู้โดยสารชั้นสามต้องรอทีหลัง แต่ในที่สุด ทุกอย่างก็เป็นไปตามระบบเอาตัวรอดกันแบบตัวใครตัวมัน

วงดนตรีได้บรรเลงจนถึงวาระสุดท้ายของเรือไททานิค มีข้อยืนยันว่า วอลเลส เฮนรี่ ฮาร์ตลีย์ (Wallace Henry Hartley) หัวหน้าวงดนตรีและเพื่อนๆ นักดนตรีได้บรรเลงเพลงเพื่อช่วยผ่อนคลายบรรยากาศที่ตึงเครียดในขณะนั้นจริง พวกเขาต่างทำหน้าที่อย่างแข็งขันและกล้าหาญจนถึงวาระสุดท้ายจนทุกคนจมไปกับเรือ โดยบรรเลงเพลง Nearer my god to thee หรือแปลว่า ใกล้ชิดพระเจ้า อย่างในหนัง ซึ่งเป็นเพลงที่คริสต์ศาสนิกชนใช้ร้องเพื่อแสดงความไว้อาลัย เนื้อเพลงมีเนื้อหาหนุนนำให้มีกำลังใจว่ากำลังจะได้ไปพบกับพระเจ้า

โดยธรรมเนียมของกัปตันเรือ กัปตันสมิทจะต้องอพยพจากเรือเป็นคนสุดท้าย ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ลงเรือชูชีพ แต่ได้พยายามอำนวยการอพยพผู้โดยสารจนถึงสาระสุดท้ายอย่างเข้มแข็ง โดยที่ไม่ได้อยู่ในสภาพตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูกอย่างในหนัง

วิศวกรแอนดรูวส์ เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ลงเรือชูชีพ เพราะไม่ต้องการเอาชีวิตรอดเพื่อไปพบกับคำวิพากษ์วิจารณ์จนถึงสาบแช่งในภายหลัง เขาเลือกที่จะจมไปกับเรือเพื่อแสดงความรับผิดชอบอย่างกล้าหาญ โดยเขาเลือกที่จะนั่งรอวาระสุดท้ายในห้องสูบบุหรี่ของผู้โดยสารชั้น 1

เจ บรูซ อิสเมย์ ได้พยายามเอาตัวรอดในขณะเรือจมจนถึงกับเอาผ้ามาคลุมศรีษะ เพื่อที่จะพรางตัวเป็นสตรี  เพื่อลงไปยังเรือชูชีพ เท่ากับว่าเขาได้แย่งที่นั่งของเด็กและผู้หญิงคนอื่นๆ (แต่อิสเมย์แก้ต่างว่าเขาได้ลงเรือชูชีพลำสุดท้ายในที่ว่างที่เหลืออยู่) และเขาต้องล้มละลายทางเกียรติยศไปตลอดชีวิตจากการประณามหยามเหยียดของผู้คนที่ทราบเรื่อง

การปฏิเสธการเอาตัวรอดของบรรดาผู้สูงศักดิ์และการเผชิญหน้ากับวาระสุดท้าย ไม่ว่าจะเป็นนายกุ๊กเกนไฮน์ หรือคนอื่นๆ ตามค่านิยมของสุภาพบุรุษตามอุดมคติในสมัยพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด พวกเขาจะต้องให้เกียรติ และเสียสละต่อผู้หญิง เด็ก คนอ่อนแอ รวมทั้งจะต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์คับขันจนถึงแก่ความตายด้วยความสงบและสง่างาม นอกจากนี้ ยังมีสตรีสูงศักดิ์บางคนได้ปฏิเสธที่จะทิ้งสามีไปลงเรือชูชีพเพื่อเอาตัวรอด แต่ตัดสินใจเผชิญหน้าวาระสุดท้ายร่วมกันซึ่งก็เป็นการพิสูจน์ความรัก ความผูกพันที่แท้จริงของบรรดาผู้สูงศักดิ์ในยุคนั้นด้วย (คงต่างจากไฮโซสมัยนี้ ที่อยู่ร่วมกันหม้อข้าวไม่ทันดำก็แยกทางกันแล้ว ในขณะที่ตอนแต่งก็บอกว่ารักกันสุดหัวใจ)

การยิงผู้โดยสารที่กำลังยื้อแย่งกันลงเรือชูชีพ มีผู้รอดชีวิตยืนยันว่าได้เห็นเจ้าหน้าที่นายหนึ่งยิงผู้โดยสารและเจ้าหน้าที่นายนั้นยิงตัวตายตาม แต่ไม่มีการยืนยันว่าเป็นวิลเลียม เมอร์ด็อก

สำหรับคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของไททานิคนั้นคงเป็นความตั้งใจของคาเมร่อนที่จะถ่ายทอดเรื่องราวการจมของไททานิคผ่านทางแผ่นฟิล์มโดยผ่านศิลปะการเล่าเรื่องด้วยภาพอย่างประณีต และใช้ตัวละครกับเรื่องราวที่สร้างขึ้นแทรกซึมเข้าไปกับการไหลลื่นของเรื่องราวในประวัติศาสตร์ได้อย่างกลมกลืนและแนบเนียน แล้วยังเสริมความโดดเด่นของพฤติกรรมและเรื่องราวของบรรดาผู้โดยสารตอนเรือล่มได้อย่างน่าประทับใจ จนไททานิคได้เป็นภาพยนตร์ประวัติศาสตร์ที่มีเสน่ห์และมีชีวิตชีวาอย่างที่สุดเรื่องหนึ่ง ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้จะมีการสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับการจมของไททานิคมาหลายเรื่อง แต่ไม่มีเรื่องใดที่ได้รับความนิยมและอยู่ในความทรงจำได้ขนาดนี้

ฉากรักอมตะ

นับได้ว่า คาเมร่อนสามารถสร้างความสมดุลระหว่างเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ เรื่องราวที่แต่งเติม ความสนุกสนานตื่นเต้น โศกนาฏกรรม และความประทับใจแบบบรรยากาศของหนังฮอลลีวู้ดไว้ได้อย่างกลมกลืนและกระชับ โดยเฉพาะ ตอนที่แจ็คสิ้นลมในขณะที่ยังกุมมือของโรสไว้แน่น โดยที่โรสยังไม่รู้ตัว (ตรงกันข้ามกับตอนที่พี่โกโบเบิร์ดกำลังจะสิ้นใจ พี่แกรำพันกับหนูอังสุมากวางได้เป็นวรรคเป็นเวรหลายๆ ตอนเพื่อให้สปอนเซอร์ได้โฆษณากันอย่างเต็มที่)

ภาพจำลองการจมของเรือไททานิค ซึ่งชนภูเขาน้ำแข็งเมื่อวันที่ 14 เมษายน 1912 (2455) เวลา 23.40 น. และเริ่มจม เวลา 2.20 น.

ถ้าจะกล่าวอย่างสรุปสั้นๆ ว่า ไททานิคคือความลงตัวระหว่างศิลปะ และการพาณิชย์ของภาพยนตร์อิงประวัติศาสตร์อย่างแท้จริง
อีกประเด็นที่หนังเรื่องนี้มีความโดดเด่นอย่างมากก็คือ การกำกับเทคนิคพิเศษตอนเรือล่ม ซึ่งทั้งตัวแสดงบทผาดโผน ฝ่ายกำกับศิลป์ ฝ่ายเทคนิคพิเศษ และฝ่ายตกแต่งภาพด้วยคอมพิวเตอร์ต่างทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างเต็มที่จนได้ภาพที่เรียกได้ว่าเพอร์เฟ็กต์จนหลายๆ คนหาจุดอ่อนความไม่สมจริงแทบไม่เจอ (เทียบกับเรื่อง Perfect Storm ผมคิดว่าภาพพายุในทะเลยังมีจุดที่ดูออกว่าเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์อยู่ดีครับ)

กำกับ : เจมส์ คาเมรอน

อำนวยการสร้าง : เจมส์ คาเมรอน

บทภาพยนตร์ : เจมส์ คาเมรอน

นักแสดงนำ

• ลีโอนาโด ดิคาปริโอ
• เคต วินสเลต
• บิลลี่ เซน
• ฟรานเซส ฟิชเชอร์
• แคที่ เบตส์
• แดนนี่ นุตซี่
• บิลล์ แพ็กซ์ตัน
• กลอเรีย สจ๊วร์ต

เพลงประกอบ : เจมส์ ฮอร์เนอร์
กำกับภาพ : รัสเซล คาร์เพนเตอร์

ประโยคอมตะจากภาพยนตร์

• "You jump, I jump"
  "ถ้าคุณโดด ผมโดด"
  (แจ็คพูดกับโรสตอนที่กำลังจะโดดจากท้ายเรือไททานิค)
• "When you got nothing you got nothing to lose."
  "ยามเราสิ้นไร้ไม้ตอก ก็ไม่มีอะไรจะเสีย"
  (แจ็คพูดกับฟาบริซิโอตอนกำลังพนันเอาตั๋วเรือไททานิค)
• "Well right now my address is the RMS Titanic. After that I'm on god good's humor."
  "ขณะนี้ที่อยู่ของผมคือเรือเดินสมุทรไททานิค หลังจากนั้นก็เป็นไปตามอารมณ์ขันของพระเจ้า"
  (แจ็คตอบคำถามแม่ของโรสในงานเลี้ยงที่ชั้นหนึ่งของเรือ)
• "She may be mine on paper, but in the eyes of god she belong to Thomas Andrews."
  "เรือ (she) เป็นของผมตามเอกสาร แต่ในสายตาของพระเจ้า เรือ (she) เป็นของโทมัส แอนดรูวส์"
  (บรูซกล่าวกับบรรดาผู้สูงศักดิ์ในงานเลี้ยงที่ชั้นหนึ่งของเรือ)
• "I figure life's gift and I don't intend on wasting it."
  "ชีวิตก็คือของขวัญ ผมไม่ต้องการเสียมันไปเปล่าๆ"
  (แจ็คกล่าวกับบรรดาผู้สูงศักดิ์ในงานเลี้ยงที่ชั้นหนึ่งของเรือ)
• "They've got you trapped Rose, and you'll die if you don't break free."
  "พวกเขาทำให้คุณติดกับนะโรส และคุณจะต้องตาย ถ้าคุณไม่หนีออกมา"
  (แจ็คพูดกระตุ้นให้โรสรู้สึกตัว)
• "We are dressed in our best and prepared to go down as gentleman"
  "เราแต่งองค์ทรงเครื่องเพื่อจะจมลงไปเฉกเช่นสุภาพบุรุษ"
• "A women's heart is a deep ocean of secrets."
  "หัวใจหญิงเปรียบเสมือนมหาสมุทรแห่งความลับ"
  (โรสในวัยชรากล่าวแก่ทุกๆ คน)
• "Three years I have thought of nothing except Titanic but I never got it I never let it in."
  "สามปีที่ผมเฝ้าคิดถึงแต่ไททานิค แต่ไม่เคยเข้าใจ ไม่เคยเข้าถึงเลย"
  (บร็อค (หัวหน้าทีมตามหาเพชรหัวใจมหาสมุทร) กล่าวกับลิซซี่หลานสาวของโรสในท้ายเรื่อง)

แท้จริงแล้ว ไททานิคนั้นมีส่วนที่ได้ถูกตัดไปในตอนท้ายภายหลังการถ่ายทำซึ่งทำให้เนื้อเรื่องไม่ถึงกับเปลี่ยนแปลง แต่ก็ทำให้รายละเอียดบางอย่างขาดหายไปบ้าง เมื่อเร็วๆ นี้ ได้มีการผลิตดีวีดีรวบรวมฉากในหนังที่ถูกตัดไปออกจำหน่าย

แต่ผมเคยอ่านหนังสือที่อธิบายฉากที่ถูกตัดและเหตุผลที่เจมส์คาเมร่อนตัดสินใจตัดออก โดยหนังสือดังกล่าวอยู่ในห้องสมุดตอนผมอยู่ที่ต่างประเทศ อ่านไม่ค่อยปะติดปะต่อ เพราะไม่มีเวลาเท่าไหร่ ไม่ได้หาซื้อติดมือกลับมา เพราะไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน พอกลับมา ก็ไม่มีใครสนใจซื้อลิขสิทธิ์มาแปลขาย ดังนั้น เนื่องในวาระครบรอบ 10 ปี ภาพยนตร์มหากาพย์ไททานิค ผมขอเล่าถึงฉากที่ถูกตัดไปเท่าที่จำได้ก็แล้วกันครับ สำหรับใครที่มีอยู่ในครอบครอง แล้วได้อ่านจนเข้าใจหมด กรุณาเพิ่มเติมได้ครับ แล้วถ้าจะกรุณาจริงๆ ก็ช่วยส่งก๊อปปี้มาให้ผมสักฉบับเพื่อจะได้เอาไว้อ่านโดยละเอียด

แคลพยายามเข้าถึงหัวใจของโรส

ฉากที่แจ็คกับโรสถูกแคลไล่ยิงจนกระสุนหมด แล้วเลิฟจอยบอดี้การ์ดของแคลก็ตามลงมา จากนั้น แคลบอกว่าเขาเอาสร้อยหัวใจมหาสมุทรใส่กระเป๋าเสื้อโคทแล้วสวมเสื้อตัวนั้นให้โรส ตรงนี้ หนังก็ตัดฉับไปดำเนินเรื่องที่การผจญภัยของแจ็คกับโรส (สังเกตดูดีๆ ครับว่า พอจบฉากนั้นแล้ว เลิฟจอยทอดทิ้งเจ้านายหายไปเฉย มาปรากฏตัวอีกทีตอนเรือล่มในสภาพที่บาดเจ็บ) แต่ที่จริงแล้ว แคลได้บอกกับเลิฟจอยว่า ถ้าไปเอาสร้อยนั้นได้ เขาก็ยกให้ เลิฟจอยจึงตามล่าแจ็คกับโรสเพื่อชิงเอาสร้อย แล้วจึงมีการต่อสู้ระหว่างเกิดขึ้นโดยที่ทั้งแจ็คและโรสคิดว่าเลิฟจอยส์มาตามล่าพวกเขาตามคำสั่งของแคล และแจ็คก็ชนะในที่สุด คาเมร่อนอธิบายว่า เขาตัดฉากนี้ออกไปเพราะต้องการลดความเยิ่นเย้อของหนังและตัดประเด็นการต่อสู้พันตูตามสูตรฮอลลีวู้ดออก

ฉากที่เรือล่มแล้วปล่องหักลงมาทับบริซิโอ เพื่อนของแจ็ค ซึ่งเราเข้าใจว่าเขาตายไปทันทีในตอนนั้น แต่ที่จริงแล้ว ได้มีฉากตอนที่แคลกำลังพายเรือชูชีพเพื่อหนีการไต่ขึ้นเรือของบรรดาผู้โดยสาร บริซิโอในสภาพบาดเจ็บสาหัสรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายพยายามเกาะไม้พายเพื่อขึ้นเรือ แต่แคลใช่ไม้พายกระหน่ำตีจนบริซิโอหมดแรงแล้วจมไปกับน้ำ คาเมร่อนตัดฉากนี้ไปเพื่อลดการก่นด่าของผู้ชมที่จะมีต่อตัวละครตัวนี้ภายหลังการออกฉาย ซึ่งในความเห็นของเขาแล้ว ไม่ได้คิดว่าแคลเป็นคนเลวสุดขั้วจนต้องยัดเยียดความร้ายกาจเพิ่มเติมอย่างจงใจเกินไป (ผมเห็นด้วยครับ เพราะที่จริง แคลนับเป็นผู้ชายที่โชคร้ายคนหนึ่งในเรื่องความรักครับ)

ฉากที่เรือชูชีพหันหลับมาช่วยผู้โดยสารที่ลอยคออยู่ ในหนังมีเพียงการช่วยเหลือโรสที่รอดชีวิตเท่านั้น แต่ที่จริงได้มีการถ่ายทำฉากช่วยเหลือผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ ด้วย แต่คาเมร่อนตัดฉากนี้ออกเพื่อลดความเยิ่นเย้อและไม่ให้เกิดฉากที่จะขัดความสนใจของคนดูไปจากโรส

ฉากบนเรือคาพาร์เทีย โรสไม่ได้เจอหน้ากับแคลตรงๆ แต่หลีกเลี่ยงที่จะเจอ ที่จริงแล้ว ได้มีการถ่ายทำฉากที่โรสพบกับแคลโดยตรงเป็นครั้งสุดท้าย เกิดการโต้เถียงและตัดสัมพันธ์กันในที่สุด (ผมจำไม่ได้ว่า เขาพูดถึงสร้อยหัวใจมหาสมุทรในฉากนี้หรือไม่) คาเมร่อนตัดฉากนี้และเปลี่ยนเรื่องไม่ให้ทั้งคู่พบกันเพื่อไม่ให้คนดูต้องละจากอารมณ์ที่กำลังไหลลื่นกับบทบาทผู้รอดชีวิตของโรส

ที่จริงแล้ว ยังมีฉากที่แจ็คอาศัยความช่วยเหลือจากบริซิโอและเพื่อนใหม่ลอบไปพบกับโรสในชั้นหนึ่ง แต่ผมจำไม่ค่อยได้ครับ อย่างที่บอกครับ สำหรับใครที่ได้อ่านจนจบเข้าใจหมด กรุณาอธิบายเพิ่มเติมด้วยครับ

ฉากจบอันแสนประทับใจ แต่เป็นเพียงจินตนาการ

เนื่องจากบทความนี้เป็นลิขสิทธิ์อัน ชอบธรรมของผู้เขียน และอาจะมีการปรับปรุงแก้ไขข้อมูลบ้างตามความเหมาะสม ในการนำบทความไปเผยแพร่ในเว็บไซต์อื่นๆ จึงขอความร่วมมือให้ใช้วิธีการคัดลอกเฉพาะ Link หรือ URL Address แทนการคัดลอกบทความทั้งหมด  หากมีการคัดลอกไปในลักษณะแอบอ้างเป็นผู้เขียน หรือมีเจตนาอื่นใดที่อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อทางเว็บ iseehistory.com แล้ว จะดำเนินการขั้นเด็ดขาดตามกฎหมาย

ค้นคว้าเพิ่มเติม

• http://www.pakxe.com/home/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=817&page=1
• ไททานิค เรือมรณะกับตำนานรักบนแผ่นฟิล์ม โดย กัมพล คุณาบุตร
•  http://en.wikipedia.org/wiki/Titanic
• http://en.wikipedia.org/wiki/Titanic_%281997_film%29

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง

• วิเคราะห์ titanic (jesus) 29 ก.พ.2551

 
เรียนเชิญสมาชิกร่วมแสดงความคิดเห็นที่ด้านล่างสุดของหน้าเว็บ (ต้องสมัครและ Login ก่อน) ผู้ชมทั่วไปหรือสมาชิกที่ต้องการโพสต์รูป เชิญร่วมแสดงความเห็นได้ที่เว็บบอร์ด "คุยกันหลังฉาก" ในกระทู้ที่มีอยู่แล้ว หรือ สร้างกระทู้ใหม่ (คลิกที่นี่) ครับ

หากเป็นสมาชิก Facebook แสดงความเห็นได้ในฟอร์มข้างล่างนี้ครับ

ภาพยนตร์ตัวอย่าง (Trailer) จาก www.youtube.com

 

ทางเว็บไม่มีนโยบายนำภาพยนตร์ฉบับ เต็มมาให้ดูออนไลน์หรือให้ดาวน์โหลดเนื่องจากเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์และไม่ มีพื้นที่สำหรับเก็บไฟล์ภาพยนตร์