webmaster@iseehistory.com

หลังจากเปิดเว็บไซต์แห่งนี้ (www.iseehistory.com) มาได้พอสมควร แม้จะเป็นที่ชื่นชอบของผู้ที่รักหนังสงครามทั้งหลาย แต่ก็เริ่มมีคำถามว่า ประวัติศาสตร์ที่ไม่นองเลือดมีบ้างไหม ที่จริงประวัติศาสตร์ก็มีทั้งเรื่องของสงครามและสันติภาพสลับกันไปมา แต่หนังในท้องตลาดก็นิยมสร้างเรื่องสงครามกันเพื่อเอาใจคอหนังแอคชันเป็นส่วนใหญ่ รองลงมาก็เป็นแนวดรามา หรือไม่ก็หนังการเมืองที่มีกล่าวถึงสงครามบ้าง คราวนี้ลองมาดูเรื่องที่ยังเกี่ยวข้องกับสงครามกันก่อน ที่นอกจากจะเป็นสงครามที่ไม่มีการเปื้อนเลือดแม้แต่หยดเดียวแล้ว ยังเป็นสงครามที่อาจทำให้ท่านท้องคัดท้องแข็งได้ นั่นคือภาพยนตร์ฝรั่งเศสที่เริ่มฉายในเดือนธันวาคม 1966/2509 ปี เรื่อง La Grande Vadrouille หรือชื่อภาษาอังกฤษขณะฉายในอเมริกาว่า Don't Look Now... We're Being Shot At! และมาฉายในเมืองไทยเมื่อปี 2511 ที่โรงหนังเฉลิมเขตร์ในชื่อว่า "จู๊ฟ...ออกศึก" (เนื่องจากดารานำคือ หลุยส์ เดอฟูเน่ โด่งดังมาจากบทสารวัตรจู๊ฟจากเรื่อง "จอมโจรแฟนโทมัส" มาก่อน) เอ่ยมากี่ชื่อก็ยังกลัวว่าหลายคนอาจจะยังไม่รู้จักอยู่ดี เพราะเกิดไม่ทันเป็นส่วนใหญ่ ไม่เป็นไรครับ เท่าที่ดูตามร้าน DVD/VCD ช่วงนี้ จะเห็น DVD เรื่องนี้วางขายอยู่บ้าง ลองมาทำความรู้จักกับภาพยนตร์พร้อมๆ กันก็ได้ครับ

ในการเล่าเรื่องคงต้องขอข้ามรายละเอียดที่เป็นมุกตลกสำคัญๆ ไปหลายมุก ก็ขอให้ดูกันเอาเองจากในภาพยนตร์นะครับ เรื่องเริ่มเรื่องในสงครามโลกครั้งที่ 2 ขณะที่ฝรั่งเศสยังคงอยู่ภายใต้การยึดครองของกองทัพนาซีเยอรมัน (ประมาณกันว่าเป็นฤดูร้อนปี 1941/พ.ศ.2484) เครื่องบินทิ้งระเบิดลำหนึ่ง ออกมาปฏิบัติการเหนือน่านฟ้าฝรั่งเศสในยามกลางคืน ในปฏิบัติการที่มีชื่อว่า "Tea for Two" แล้วถูกยิงเครื่องขัดข้อง แต่ก็ยังไม่วายบินหลงทางจนมาสว่างกลางน่านฟ้ากรุงปารีสเข้า คราวนี้จึงถูกปตอ.เยอรมันระดมยิงจนนักบินและหัวหน้าชุดปฏิบัติการผู้มีหนวดโง้งนาม Sir Reginald ต้องสั่งสละเครื่องบิน ให้ลูกเรือกระโดดร่มเอาตัวรอดแล้วนัดหมายไปเจอกันที่โรงอาบน้ำเตอร์ก ตรงนี้เห็นกันชัดๆ ว่ามีนักบินและเจ้าหน้าที่ที่กระโดดร่มออกจากเครื่องรวม 5 คนด้วยกัน แต่ต่อจากนี้จะเหลือกันเพียง 3 คน คือ Sir Reginald, Peter Cunningham และ Alan MacIntosh เท่านั้น อีกสองคนไม่กล่าวถึงใดๆ อีกเลย อาจเป็นเพราะผู้สร้างไม่อยากให้มีตัวละครเยอะเกินไป แต่การมาตัดออกดื้อๆ มันก็ไงอยู่ เอาเป็นว่าเหลือ 3 คน ก็ 3 คน

คนแรกคือเรกินัลด์ ลงมาที่สวนสัตว์กรุงปารีส หวุดหวิดจะไปลงในกรงเสือกรงช้าง แต่ก็ไปลงในสระแมวน้ำแทน เป็นอันรอดมาได้โดยการช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่สวนสัตว์ครับ

Before

After

ซูลิยา ปีเตอร์ และ ช่างทาสี Augustin Bouvet

ถัดมา ปีเตอร์ ลงได้เจ็บปวดที่สุด คือไปติดอยู่ตรงตึกใกล้กับร่างร้านที่ช่างทาสีนาม Augustin Bouvet กำลังทาสีอาคารอยู่พอดี แถมเบื้องล่างมีทหารเยอรมันหน่วยเอสเอสกำลังตั้งแถวรอรับเจ้านายอยู่พอดี ด้วยความเงอะๆ งะๆ ของทั้งสอง ถังสีบนร่างร้านจึงได้หล่นลงไปข้างล่าง ทำเอาเครื่องแบบสีดำทมึนของหน่วยเอสเอสต้องเละเทะจนดูไม่จืดเลยครับ ทั้งสองต้องหนีการระดมยิงจากหน่วยเอสเอสหนีไปตามหลังคาอาคารที่สูงไม่ใช่เล่น ไปจนถึงอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง และได้รับความช่วยเหลือจากสาวสวยผู้มีนามตามบทภาษาไทยว่า "ซูลิยา" (Mère Supérieure?)

วาทยากร Stanislas LeFort, Alan McIntosh และ Major Achbach

รายสุดท้าย อลัน แมคอินทอช กระโดดร่มลงบนหลังคาตึกโรงละครแห่งชาติกรุงปารีส (Opéra National de Paris) ที่ซึ่งกำลังจัดเตรียมการแสดงในตอนค่ำ ด้านหนึ่งมีนายวาทยากรเจ้าอารมณ์นาม Stanislas LeFort กำลังฝึกซ้อมวงดนตรีของเขาอย่างขมักเขม้น (ต่อไปนี้จะขอเรียก  Augustin Bouvet ว่า "ช่างทาสี" และเรียก Stanislas LeFort ว่า "หัวหน้าวง" นะครับ) อีกกลุ่มหนึ่งเป็นพวกที่กำลังเตรียมตกแต่งสถานที่ได้แอบนำระเบิดมาวางในดอกไม้ นายพันตรี Achbach ได้เข้ามาค้นในโรงละครเพื่อหาตัวอลันทำให้หัวหน้าวงไม่อาจฝึกซ้อมต่อไปได้ เมื่อกลับเข้าไปพักในห้องส่วนตัวก็พบอลันซ่อนตัวอยู่ จึงได้ช่วยเหลือไว้ โดยแกล้งทำเป็นว่าแมคอินทอชเป็นลูกศิษย์ที่กำลังเรียนพิณฮาร์ปอยู่

ทั้งช่างทาสีและหัวหน้าวงต่างเห็นว่า หากปล่อยให้คนอังกฤษที่ตนช่วยไว้ซึ่งพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ออกไปยังโรงอาบน้ำเตอร์กตามนัดแล้ว อาจจะถูกทหารเยอรมันจับได้ จึงอาสาไปแทน ทางด้านปีเตอร์นั้น ซูลิยาจะพาไปหลบอยู่กับปู่ของเธอซึ่งแสดงหุ่นมืออยู่ไม่ห่างจากอพาร์ตเมนท์ ส่วน อลัน แมคอินทอช นั้น หัวหน้าวงบอกให้ซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้า เมื่อหัวหน้าวง ช่างทาสี และเรกินัลด์สามารถหากันเจอในโรงอาบน้ำเตอร์กและแจ้งข่าวต่อกันและกันแล้ว หัวหน้าวงได้แยกเดินทางกลับไปบอกข่าวกับแมคอินทอช ส่วนเรกินัลด์กับช่างทาสีได้ขโมยเครื่องแบบนายทหารเยอรมันมาสวม แล้วพากันไปพบซูลิยากับปีเตอร์ ระหว่างที่หัวหน้าวงออกไปข้างนอก อลันซึ่งคงจะอึดอัดกับการอยู่ในตู้นานๆ ก็ออกจากตู้มา แล้วก็ทำของหล่นให้ผู้พันอัคบัคได้ยินเข้า อัคบัคจึงนำทหารเข้ามาในห้อง โชคดีที่อลันสามารถหลบหนีไปได้ แต่อัคบัคค้นเจอร่มชูชีพที่ซ่อนไว้ อัคบัคจึงเข้าไปซ่อนในตู้แทนอลัน เมื่อหัวหน้าวงกลับมาถึงก็ตกใจเมื่อเห็นอัคบัคอยู่ในตู้แต่ก็ไม่ยอมบอกความจริงใดๆ อัคบัคจึงบอกว่าจะจับตัวหัวหน้าวงหลังจากเสร็จการแสดงในตอนค่ำ ด้านเรกินัลด์กับช่างทาสีเมื่อไปพบซูลิยากับคุณปู่ของเธอและปีเตอร์แล้ว ได้วางแผนกันว่ารุ่งเช้า ทหารอากาศอังกฤษทั้ง 3 พร้อมด้วยช่างทาสีและซูลิยาจะขึ้นรถไฟหนีไปที่ซีลัว แล้วไปหลบที่โรงแรมโกลบ (Hôtel du Globe - ในบทพากย์ไทยเรียกว่า "โรงแรมรอบโลก") เรกินัลด์ให้ปีเตอร์ซึ่งยังบาดเจ็บอยู่พักอยู่กับซูลิยา ส่วนตนเองกับช่างทาสียังคงปลอมเป็นนายทหารเยอรมันเพื่อไปพบ อลัน แมคอินทอช ที่โรงละคร

หลบหนีกันมาทางท่อใต้น้ำ

ในตอนค่ำ เมื่อเรกินัลด์กับช่างทาสีไปถึงโรงละคร ขณะที่แมคอินทอชได้รับความช่วยเหลือจากพวกที่เตรียมวางระเบิดให้ปลอมตัวเป็นนางละคร ขณะที่ผู้พันอัคบัคก็คุมเข้มหัวหน้าวงแบบไม่ให้รอดสายตา ด้วยความมือบอนของเรกินัลด์ที่ไปยุ่งกับดอกไม้ที่ซ่อนระเบิดไว้ ทำให้ระเบิดสังหารไม่ทำงานเมื่อถึงเวลากดระเบิด แต่ก็ทำให้มีฝุ่นแป้งร่วงลงมาใส่นายทหารเอสเอสที่เป็นเป้าหมาย จึงเกิดเหตุวุ่นวายทั่วโรงละครเมื่อพวกเยอรมันพยายามค้นหาผู้ลงมือ ในระหว่างที่กำลังวุ่นวายนั้น หัวหน้าวงสามารถหนีอัคบัคออกมาพบกับเรกินัลด์และช่างทาสี แล้วพากันไปพบกับอลัน แมคอินทอช จากนั้นทั้งสี่ได้หนีออกจากโรงละครไปโดยทางท่อน้ำใต้ดิน

ฉากการไล่ล่าที่สุดจะฮา!

แต่ในวันรุ่งขึ้น ทั้งสี่คนที่หนีมาจากโรงละครไม่สามารถไปขึ้นรถไฟตามนัดได้ทัน ทำให้เหลือแต่ปีเตอร์กับซูลิยาขึ้นรถไฟกันไปตามลำพัง ซึ่งต่อมาภายหลัง ปีเตอร์ก็ไปไม่รอด เพราะพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ จึงถูกจับก่อนจะถึงปลายทาง ส่วนซูลิยาปลอดภัย ย้อนมาที่ เรกินัลด์ อลัน หัวหน้าวง และช่างทาสี ได้พากันหนีออกจากตัวเมืองไปโดยการขโมยรถไปรษณีย์ ขับไปจนรถขัดข้องในที่ที่ผมเข้าใจว่าไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่หมายมากนัก ก็ได้อาศัยรถบรรทุกอาหารของแม่ชีสาวนาม Sister Marie-Odile ในการหลบหนีต่อ ช่วงนี้มีลุ้นจากการที่เรกินัลด์ตัดสินใจขับรถฝ่าด่านทหารเยอรมัน แล้วถูกมอเตอร์ไซค์ 3 คันไล่กวดไปตามแนวเขาที่คดเคี้ยว แต่ก็รอดมาได้ในแบบขำๆ รายละเอียดชมจากภาพยนตร์นะครับ ทั้งหมดพากันมาจนถึงโรงพยาบาลของแม่ชี โดยหัวหน้าวงกับช่างทาสีต้องออกเดินทางต่อไปจนถึงโรงแรมโกลบ ทั้งสองหลุดเข้าไปเจองานวันเกิดของนายพลเยอรมันคนหนึ่งที่จัดในโรงแรมเข้าพอดี ซูลิยากับเจ้าของโรงแรมซึ่งเป็นหญิงรีบรับสมอ้างว่าทั้งสองเป็นสามีของเธอแล้วไล่ให้ไปล้างจานหมายจะให้ไปอยู่ห่างๆ พวกเยอรมัน แต่ท่านนายพลและนายทหารที่ร่วมงานกันอย่างอารมณ์ดีก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร แถมยังชวนให้ทั้งสองหนุ่มร่วมดื่มและเล่นขี่เก้าอี้แทนม้ากันจนทั้งสองแทบหมดแรง (ดูคลิปข้างล่าง) พอถึงตอนจะนอนก็ยังมีลุ้นกันอีก เนื่องจากเจ้าของโรงแรมพาหัวหน้าวงกับช่างทาสีไปพักในห้องเบอร์ 6 ส่วนผู้พันอัคบัคกับทส.ตามมาทีหลังเข้าไปพักที่ห้องเบอร์ 9 ที่พอสักประเดี๋ยวก็ชำรุด กลายเป็นเลข 6 เหมือนกัน ซึ่งถ้าต่างคนต่างนอนก็แล้วไป แต่นี่ต่างคนต่างมีเหตุออกไปนอกห้อง แล้วทางช่างทาสีกับอัคบัคก็กลับเข้าห้องผิดโดยที่ทั้งสี่ไม่รู้ว่าเกิดการนอนสลับคู่สลับห้องกันเข้าให้แล้ว จนกระทั่งรุ่งเช้า เจ้าของโรงแรมจะมาปลุกหัวหน้าวงกับช่างทาสี โชคดีที่ผู้พันอัคบัคกับทส.ยังงัวเงียไม่รู้อะไรเป็นอะไร หัวหน้าวงกับช่างทาสีจึงลอบหนีออกจากห้องมาพบกับเจ้าของโรงแรมได้

หลบแทบตาย ดันมาเจอเข้าอย่างจัง!

สุดแต่น้องหมาจะพาไป

เจ้าของโรงแรมกับซูลิยาได้ช่วยกันจัดแจงนำเครื่องแบบทหารเยอรมันมาแต่งให้หัวหน้าวงกับช่างทาสีพร้อมทั้งให้จูงสุนัขอัลเซเชียลคนละตัวเพื่อให้ดูเหมือนทหารยามด้วย แต่ความเซ่อซ่าของทั้งสองทำให้โดนเจ้าน้องหมาที่คงไม่ได้ออกไปไหนมานานลากถูลู่ถูกังไปจนโดนทหารเยอรมันตัวจริงจับกุมเข้าจนได้ ในเช้าวันเดียวกัน ที่โรงพยาบาล แม่ชี Marie-Odile ก็จัดแจงนำเรกินัลด์กับอลันซ่อนไว้ในถังไวน์คนละถังพร้อมกับไวน์จริงอีก 2 ถัง โดยตามแผนจะนำไวน์จริงไปส่งที่กองบัญชาการทหารเยอรมันเพื่อให้เธอสามารถนำถังไวน์ที่ซ่อนคนทั้งสองฝ่าด่านไปได้ และที่กองบัญชาการแห่งนี้เองคือที่ที่คุมขังปีเตอร์ไว้ซึ่งผู้พันอัคบัคจะต้องมาทำหน้าที่สอบสวน และเป็นที่ที่หัวหน้าวงกับช่างทาสีถูกนำตัวมาสอบสวนด้วยเช่นกัน เรื่องยุ่งขึ้นไปอีกเมื่อจ่าที่มากำกับการขนไวน์ลงจากรถม้านั้นตาเหล่ จึงสั่งให้ขนไวน์ผิดถังจนได้ แม่ชีก็ขับรถม้าออกมาโดยตอนแรกรู้แต่เพียงว่าหัวหน้าวงกับช่างทาสีถูกจับตัวได้ ครั้นพอรู้ว่าทหารเยอรมันเอาถังไวน์ไปผิด จึงกลับไปยังกองบัญชาการ จังหวะนั้น เรกินัลด์กับอลันเมื่อรู้ว่าอยู่ในกองบัญชาการเยอรมันที่เพื่อนๆ ถูกจับมารวมกันหมด จึงได้จัดการวางเพลิงห้องเก็บไวน์แล้วฉวยโอกาสที่พวกทหารเยอรมันกับหน่วยดับเพลิงกำลังชุลมุนกันนั้น พาพรรคพวกทั้งหมดหนีออกมานอกตึก จัดการเจาะยางรถยนต์ทหารเยอรมันบริเวณนั้นทั้งหมด แล้วพากันหนีออกมาโดยรถม้าของแม่ชี เมื่ออัคบัครู้ว่าก๊วนพระเอกของเราหนีกันไปหมดแล้ว และไม่สามารถตามไปได้ทันทีเพราะรถยางแบนหมด จึงประสานให้เครื่องบินลาดตระเวณออกค้นหาก่อน แล้วรอกำลังรถกึ่งสายพานอีก 2 คันมารับเพื่อไปสกัดจับ รถม้าของบรรดาผู้หลบหนีมาพังตรงบริเวณโรงเก็บเครื่องบินร้างเข้าพอดี แน่นอนครับว่าพระเอกซะอย่าง แม้เครื่องบินจะใช้การไม่ได้ ก็ยังอุตส่านำเอาแต่ตัวเครื่องบิน 2 เครื่องมาใช้เป็นเครื่องร่อน โดยใช้รถยนต์คันหนึ่งลากไปจนสามารถบินขึ้นได้ในขณะที่รถกึ่งสายพานของอัคบัคกับพวกก็ตามมาทันเหมือนกัน อัคบัคสั่งให้ยิงสกัดเครื่องร่อนทั้งสอง แต่อนิจจา! ทหารตาดีตั้งเยอะแยะ แต่เจ้าคนที่ยิงปืนกลกลับกลายเป็นคุณจ่าตาถั่วคนเดียวกับที่สั่งให้ขนไวน์ผิดลังเมื่อก่อนหน้านี้ แทนที่จะไปสอยเครื่องร่อนของกลุ่มผู้หลบหนี กลับไปยิงเครื่องบินลาดตระเวณพวกเดียวกันเข้า คณะผู้หลบหนีทั้ง 6 คือ เรกินัลด์ อลัน แมคอินทอช ปีเตอร์ คันนิงแฮม หัวหน้าวง ช่างทาสี และแม่ชี จึงสามารถหนีพ้นทหารเยอรมันไปได้ด้วยประการฉะนี้

ป่วนแล้วหนี!

ในด้านความรู้ทางประวัติศาสตร์นั้น คงแทบไม่ต้องพูดถึง หนังเรื่องนี้เป็นแค่หนังตลกที่มาอาศัยแบ็คกราวด์ทางประวัติศาสตร์ในช่วงที่เยอรมันยึดครองฝรั่งเศสในสงครามโลกครั้งที่ 2 เท่านั้น ปฏิบัติการ Tea for Two หรือตัวละครในเรื่องต่างสมมติขึ้นมาเพื่อความบันเทิงทั้งนั้น คงพอจะเป็นไอเดียให้กับเราได้ว่า แม้ในช่วงเวลาที่เหตุการณ์น่าจะดูตึงเครียดหดหู่อย่างเช่นในยามสงครามหรือถูกข้าศึกยึดครองก็ยังมีแง่มุมหรรษาได้ถ้ารู้จักมอง

ในด้านความสมจริงของเนื้อเรื่อง ก็พอมีให้จับผิดอยู่บ้าง อย่างเช่นตอนต้นที่ผมว่ามีกระโดดร่มลงมา 5 คน แล้วเหลือกันแค่ 3 คนโดยไม่พูดถึงอีก 2 คนที่เหลือเลย หรือตอนที่ไปขโมยเครื่องแบบทหารเยอรมันที่โรงอาบน้ำเตอร์กนั้น คนที่พอรู้เรื่องเครื่องแบบทหารเยอรมันจะเห็นว่าชุดที่ช่างทาสีเอามาใส่มันเป็นชุดระดับนายพลชัดๆ ถ้าลองเครื่องแบบของทหารระดับนายพลหายน่าจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่ก็เหมือนไม่มีอะไรสำคัญเกิดขึ้น ฯลฯ แต่ก็ถือว่าจะเอาอะไรกันมากกับหนังตลก

รถกึ่งสายพานลูกครึ่งอเมริกัน-เยอรมัน

ด้านอาวุธยุทธภัณฑ์ที่นำมาเข้าฉาก ก็คงคล้ายกับหนังสงครามที่สร้างในเวลาเดียวกันหลายๆ เรื่อง ที่ยากจะเอาของจริงมาเข้าฉากให้เหมือนจริงได้ทั้งหมด น่าสังเกตว่าในตอนต้นเรื่องปืนปตอ.เยอรมันที่ยิงเครื่องบินตกในตอนเช้านั้น เป็นปืนของอเมริกันที่เอามาติ๊งต่าง แต่ในตอนท้ายเรื่อง ได้รถกึ่งสายพานลำเลียงพลแบบ M3 ที่เอามาติ๊งต่างเป็นรถของเยอรมันนั้น ได้มีการเสริมเกราะด้านข้างให้ดูคล้ายรถในตระกูล Sd.kfz 251 ของเยอรมันด้วย

ด้านภาพลักษณ์ของทหารเยอรมันที่หลายคนเคยบ่นว่าหนังฮอลลีวู้ดบางเรื่องชอบสร้างให้ทหารเยอรมันเป็นผู้ร้ายเต็มรูปแบบบ้าง เสียรู้ทหารพันธมิตรจนดูเหมือนโง่ๆ เซ่อๆ บ้าง จนดูไร้เหตุผลหรือความสมจริงอยู่เสมอ สำหรับหนังฝรั่งเศสเรื่องนี้ที่เป็นหนังตลกแล้ว แม้ทหารเยอรมันในเรื่องจะดูคล้ายเช่นนั้นอยู่เกือบตลอด แต่ถ้าเทียบกับทางฝ่ายพระเอกแล้ว ก็ถือว่าเมื่อเป็นหนังตลก ทั้งพระเอกผู้ร้ายก็ต้องแบ่งๆ กันเฟอะฟะกันอย่างพอสมน้ำสมเนื้อ ไม่ได้ดูต่างอะไรกันมาก ยิ่งในฉากที่หัวหน้าวงกับช่างทาสีหลงเข้าไปในงานวันเกิดของนายพลเยอรมันแล้ว กลับเป็นฉากที่ทำให้เห็นภาพทหารเยอรมันว่าบางเวลาก็มีความสนุกสนานเฮฮาเหมือนมนุษย์ทั่วไป ตลอดทั้งเรื่องไม่มีฉากที่ทหารเยอรมันทำตัวโหดร้ายเกินกว่าเหตุแต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลที่ได้รับปรากฏว่าหนังเรื่องนี้ที่ฉายในเยอรมันตะวันตกขณะนั้นมีความยาวเพียง 101 นาที จากเวอร์ชันเต็ม 132 นาที ส่วนใน DVD ที่ผมดูความยาวประมาณ 1 ชั่วโมง 58 นาที ครับ ก็ไม่ทราบว่ามีอะไรถูกตัดออกไปบ้าง

หนีรอดจนได้

อีกจุดที่จะต้องชมเชยคือฉากหรือสถานที่ถ่ายทำแต่ละแห่ง ล้วนแต่มีความสวยงาม ไม่ว่าในเมืองหรือในชนบทและป่าละเมาะ แม้ว่าจะเป็นในยามสงครามก็ไม่จำเป็นว่าผู้ชมจะต้องเห็นแต่สนามรบที่รกสกปรกหรือเมืองที่มีแต่ซากปรักหักพัง ฉากสวยงามก็มีให้เห็นได้ โดยเฉพาะสงครามที่เป็นเพียงการหลบหนีข้าศึกในเขตยึดครอง

ด้านการพากย์เสียงภาษาไทย คิดกันเผินๆ อาจจะถือว่าไม่ได้ทำอะไรผิดสำหรับ "หนังตลก" แต่ถ้าคุณลองฟังเสียงซาวด์แทร็กเปรียบเทียบดูแล้ว อาจจะเห็นชัดว่าทีมพากย์เสียงไทยทำงานเกินความจำเป็นอยู่เหมือนกัน หลายตอนที่หนังเขาต้องการให้เห็นแต่สีหน้าท่าทางหรือภาพเหตุการณ์ก็เพียงพอ แต่ผู้พากย์ก็ยังไปพูดไปเติมตามสไตล์ของท่าน นอกจากนี้ การฟังซาวด์แทร็กจะมีดีตรงที่ตัวละครแต่ละชาติจะพูดภาษาของตนเอง นอกจากบางคนที่พูดได้สองภาษา การที่ใครพูด-ฟังภาษาไหนได้ไม่ได้นี่ก็เป็นประเด็นสำคัญในบางตอนอยู่เหมือนกัน จึงขอแนะนำว่าให้ฟังซาวด์แทร็กประกอบซับไตเติ้ลซึ่งแปลพอใช้ได้จะดีกว่าครับ เสียดายแต่ว่าน่าจะมีซับไตเติ้ลภาษาอังกฤษให้ด้วย

สงครามอาจนำมาซึ่งความสูญเสีย ความทุกข์ยาก แต่ยามสงครามก็ไม่ได้ไร้ซึ่งความรัก รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ไปซะทีเดียว ต้องชมเชยผู้สร้าง/ผู้เขียนบทจริงๆ ครับ ที่ยังอุตส่าหาแง่มุมของความสนุกสนานในสงครามมาสร้างเป็นหนังให้เราดูได้ แม้ใครจะว่าเป็นมุกตลกที่เกินจริง แต่หนังสงครามอีกหลายเรื่องไม่ว่าจะแนวแอคชันหรือดรามา ก็ยังมีอะไรที่ขัดความจริงให้เราจับผิดอยู่บ้างไม่ใช่หรือครับ

เนื่องจากบทความนี้เป็นลิขสิทธิ์อันชอบธรรมของผู้เขียน และอาจะมีการปรับปรุงแก้ไขข้อมูลบ้างตามความเหมาะสม ในการนำบทความไปเผยแพร่ในเว็บไซต์อื่นๆ จึงขอความร่วมมือให้ใช้วิธีการคัดลอกเฉพาะ Link หรือ URL Address แทนการคัดลอกบทความทั้งหมด  หากมีการคัดลอกไปในลักษณะแอบอ้างเป็นผู้เขียน หรือมีเจตนาอื่นใดที่อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อทางเว็บ iseehistory.com แล้ว จะดำเนินการขั้นเด็ดขาดตามกฎหมาย

ชื่อภาษาฝรั่งเศส : La Grande Vadrouille

ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ : (ในสหรัฐอเมริกา) Don't Look Now... We're Being Shot At!

ชื่อภาษาไทย :  จู๊ฟ...ออกศึก

ผู้กำกำกับ : Gérard Oury

ผู้สร้าง :  Robert Dorfmann

ผู้เขียนบท :  Marcel Jullian, Gérard Oury

ผู้แสดง :

• Bourvil  ...  Augustin Bouvet
• Louis de Funès ...  Stanislas LeFort
• Claudio Brook ...  Peter Cunningham
• Andréa Parisy ...  Soeur Marie-Odile / Sister Marie-Odile
• Colette Brosset ...  Germaine
• Mike Marshall ...  Alan MacIntosh
• Mary Marquet ...  Mère Supérieure
• Pierre Bertin ...  Le grand-père de Juliette - propriétaire du guignol
• Benno Sterzenbach ...  Major Achbach
• Marie Dubois ...  Juliette
• Terry-Thomas ...  Sir Reginald
• Sieghardt Rupp ...  Lt. Stuermer
• Reinhard Kolldehoff ...  Un caporal allemand
• Helmuth Schneider ...  L'officier allemand dans le train (as Helmut Schneider)
• Paul Préboist ...  Le pêcheur

ควรอ่านเพิ่มเติม

• http://en.wikipedia.org/wiki/La_Grande_Vadrouille
• http://www.imdb.com/title/tt0060474/

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง

• (ยังไม่มี)

 
เรียนเชิญสมาชิกร่วมแสดงความคิดเห็นที่ด้านล่างสุดของหน้าเว็บ (ต้องสมัครและ Login ก่อน) ผู้ชมทั่วไปหรือสมาชิกที่ต้องการโพสต์รูป เชิญร่วมแสดงความเห็นได้ที่เว็บบอร์ด "คุยกันหลังฉาก" ในกระทู้ที่มีอยู่แล้ว หรือ สร้างกระทู้ใหม่ (คลิกที่นี่) ครับ

หากเป็นสมาชิก Facebook แสดงความเห็นได้ในฟอร์มข้างล่างนี้ครับ

ภาพยนตร์ตัวอย่างจาก www.youtube.com หาที่เป็น Trailer ยังไม่ได้ ก็ขอนำตอนที่สองเกลอหัวหน้าวงกับช่างทาสีหลงเข้าไปเจองานวันเกิดนายพลเยอรมันในโรงแรมโกลบมาให้ชมแทนครับ

 

ทางเว็บไม่มีนโยบายนำภาพยนตร์ฉบับ เต็มมาให้ดูออนไลน์หรือให้ดาวน์โหลดเนื่องจากเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์และไม่ มีพื้นที่สำหรับเก็บไฟล์ภาพยนตร์