พึ่งกลับจากการสัมมนาของที่ทำงานมาสดๆ ร้อนๆ โดยในระหว่างเดินทางไปและกลับ ได้มีโอกาสอ่านหนังสือที่พึ่งซื้อมาสดๆ ร้อนๆ จนจบเล่ม แม้จะไม่ถึงกับเข้าใจทราบซึ้ง
ตำราพิชัยสงครามขงเบ้ง แปลและเรียบเรียงโดย อมร ทองสุก (นามปากกา)
แม้ชื่อภาษาไทยจะบอกว่าเป็น "ตำราพิชัยสงคราม" แต่เนื้อหาส่วนใหญ่จะเป็นการสอนผู้ที่จะเป็นแม่ทัพและนักปกครอง เนื้อหาส่วนที่เป็นเรื่องกลยุทธหรือวิธีการรบพอมีให้เห็นบ้าง
แต่ถ้าจะอ่านเอาประโยชน์จากภูมิปัญญาจีนกันจริงๆ ก็ไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อยหรอกครับ ลุยอ่านจากหน้าแรกยันหน้าสุดท้ายตามปกตินั่นแหละครับ
สำนวนการแปลเป็นไทยในภาพรวมถือว่าสอบผ่านเป็นอย่างดี แต่มีบางจุดเหมือนกันที่รู้สึกว่าแหม่งๆ หรือน่าจะใช้คำอื่น เช่น "จริยา" "อริยกษัตริย์" ฯลฯ หากใครอ่านอักษรจีนได้ลองตรวจสอบดูนะครับ หนังสือเล่มนี้เขาพิมพ์ต้นฉบับภาษาจีนไว้ให้ทางหน้าซ้าย แล้วเอาคำแปลไว้หน้าขวาตลอดทั้งเล่มครับ ส่วนตัวผมเองคงต้องยกประโยชน์ให้ผู้แปลไปก็แล้วกัน
ตอนซื้อหนังสือมา ก็มีคนแซวอยู่บ้างว่า เดี๋ยวก็ไม่มีใครคบ หรือจะเอาไปรบกับใครในงานสัมมนาหรือ
คิดซะว่าแซวกันเล่นตามประสาคนรู้จัก แต่ถ้าจะให้ตอบเป็นงานเป็นการในที่นี้ ประโยชน์ของการอ่านหนังสือประเภทนี้ คือการพัฒนาความคิดทางด้านการบริหาร ด้วย "กองทัพ" นั้นอาจจะเป็นองค์กรที่เก่าแก่ที่สุด หรือสามารถเป็นโมเดลสาธิตการบริหารได้ชัดเจนที่สุด คือวัดผลจากการรบที่จะมีแพ้มีชนะกันไปข้างหนึ่ง
ว่ากันถึงแก่นแท้แล้ว การที่จะเป็นแม่ทัพหรือผู้บริหาร นำกองทัพหรือองค์กรไปสู่ชัยชนะได้นั้น จะต้องเริ่มต้นที่ตนเองในหลายๆ ด้าน ทั้งทัศนคติ คุณธรรม และความรู้ความสามารถด้านต่างๆ
เรียกว่าต้องรบกับ(กิเลสของ)ตนเองให้ชนะซะก่อน ถึงจะนำพาคนอื่นไปสู่ชัยชนะได้ครับ
หมายเหตุ : เปิดให้แสดงความคิดเห็นเฉพาะสมาชิกเว็บไซต์ที่ด้านล่างสุด หรือสมาชิก Facebook แสดงความเห็นได้ในกรอบข้างล่างนี้ครับ