วันวีรไทย - ประจวบคีรีขันธ์

        ครับ . . . ก่อนจะถึงวันวีรไทย    ๘  ธันวาคม  ๒๔๘๔    ประเทศไทยซึ่งพยายามดำเนินวิเทโศบายกับทั้งสองฝ่ายอย่างละมุนละม่อมให้ทุกฝ่ายเข้าใจและช่วยเหลือเวลาจำเป็น   

           ฑูตญี่ปุ่นยืนยันว่า  ญี่ปุ่นจะไม่ใช้กำลังทหารซึ่งอยู่ในอินโดจีนบุกไทยเป็นอันขาด                 

           ฑูตอังกฤษและฑูตอเมริกัน  ก็เป็นห่วงกังวลใจยิ่ง   (View this with great concern)  และพยายามอย่างยิ่ง   แต่รัฐบาลทั้งสอง  ก็ไม่ได้ประกาศช่วยไทย  ถ้าถูกญี่ปุ่นรุกราน    ในที่สุด  . . . เรา . . . ก็ต้อง . . . สู้คนเดี

 

สถานการณ์ วันต่อไป   ๘  ธันวาคม  ๒๔๘๔     มีการรบหลั่งเลือดทาแผ่นดินกันหลายจุด แต่ละจุดมีเหตุการณ์ล้วนแล้วแต่ประทับใจทั้งนั้น    ผมจะได้นำเสนอเป็นจุดๆ  ต่อไป . . . นะ . . . ขอ  รับ

 

         ขอทบทวนว่ากองทัพญี่ปุ่นที่ขอผ่านประเทศไทยเพื่อไปทำศึกกับอังกฤษในมลายู และพม่านั้น คือกองทัพที่ ๑๕   และกองทัพที่ ๒๕

 

กองทัพที่ ๑๕    พลโท โซจิโร อิอีดะ  (Shojiro Iida)  เป็นแม่ทัพ  ประกอบด้วย กองพลที่ ๓๓  และกองพลที่ ๕๕    มีภารกิจปฏิบัติการในประเทศไทย  และประเทศพม่า

กองทัพที่ ๒๕    พลโท โทโมยูกิ  ยามาชิตะ  (Tomoyuki Yamashita)  เป็นแม่ทัพ    ประกอบด้วย กองพลรักษาพระองค์   กองพลที่ ๕  กองพลที่ ๑๘  และ  กองพลที่ ๕๖    มีภารกิจปฏิบัติการในมลายู  และเกาะสุมาตรา ตอนเหนือ

 

พลโท โซจิโร อิอีดะ                                                                                                                    พลโท โทโมยูกิ  ยามาชิตะ 

 

 ๔  ธันวาคม  ๒๔๘๔

 

     ในมหาสมุทรแปซิฟิก

                     ข้างหน้ากองเรือนำออกไป  ก็ยังมีเรือลาดตระเวนหนัก  ๔  ลำ  และเรือเรือพิฆาตอีก  ๓  ลำ  อยู่ทางซ้าย      ส่วนทางขวามีเรือพิฆาตชะงิริ  และเรือโจ้ไก  ซึ่งเป็นเรือธงของผู้บัญชาการกองเรือยกพลขึ้นบกนี้  พลเรือโท  จิซาบุโร  โอซาวา  (Jisaburo  Ozawa)

            กองเรือเฉพาะกิจฯ ของนายพลเรือนากูโม  (ที่จะไปโจมตีเพิร์ล ฮาเบอร์) เติมน้ำมัน    และเพิ่มความเร็วเป็น  ๒๕  ไมล์ทะเลต่อชั่วโมง

         ในทะเลจีนใต้

          เวลา  ๐๖๐๐    ขบวนเรือลำเลียง กองทัพที่ ๑๕  (บางส่วน) และ กองทัพที่  ๒๕     เริ่มออกจากอ่าวซามาห์  เกาะไหหลำ    ในอ่าวตังเกี๋ย

                    กองเรือฯ นี้  มีกองเรือนำ  ประกอบด้วยเรือพิฆาต  ๔  ลำ  และเรือปราบเรือดำน้ำ  ๑  ลำ    นอกจากกองเรือนำแล้ว  ก็ยังมีกองเรือคุ้มกันอย่างครบครัน  แบ่งเป็น กองเรือคุ้มกันที่ ๑  และที่ ๒    นอกจากกองเรือคุ้มกันนี้แล้ว  ก็ยังมี  กองเรือลาดตระเวนที่ ๗   หมวดเรือพิฆาต   กองเรือกวาดทุ่นระเบิด   หมวดเรือปราบเรือดำน้ำ   สนับสนุนกองเรือยกพลขึ้นบกอย่างเต็มที่  

 

๔ - ๕  ธันวาคม  ๒๔๘๔

     ในประเทศไทย   

          ทั้งฑูตญี่ปุ่น  และฑูตอเมริกัน ต่างก็เข้าพบรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไทย

          ฑุตญี่ปุ่น ยืนยันว่า  ญี่ปุ่นจะไม่ใช้กำลังทหารซึ่งอยู่ในอินโดจีนบุกไทยเป็นอันขาด  จะใช้ชุมนุมทางด้านถนนสายพม่า    ฉะนั้น  ไทยไม่ต้องเป็นห่วง    

          ทางไทยแจ้งให้ฑูตอเมริกันว่า  ได้ข่าวว่าญี่ปุ่นจะโจมตีทางบก และทางอากาศในวันสองวันนี้  กำลังขอให้ฑูตอังกฤษช่วยสืบข้อเท็จจริง    ฑูตอเมริกันได้กลับไปสอบถามฑูตอังกฤษ แล้วว่า  . . . จนบัดนี้ยังไม่ได้ข่าวอย่างรัฐมนตรีว่า      

 

 ๖  ธันวาคม  ๒๔๘๔

    สงขลา

          ข้าหลวงประจำจังหวัดสงขลาได้จัดงานเลี้ยงขึ้นที่จวนในค่ำวันนี้   กงศุลอังกฤษ  และกงศุลญี่ปุ่นประจำจังหวัดสงขลาได้รับเชิญไปร่วมงานด้วย   

          ตอนหนึ่งในคำปราศรัยของนาย คะสุโนะ กงศุลญี่ปุ่นฯ  . . . วันนี้เรามาเลี้ยงกันให้เต็มที่   เพราะพรุ่งนี้ท่านจะต้องต้อนรับแขกญี่ปุ่นอีกมากมาย  .  .  .

 

          . . . สถานีวิทยุ บี.บี.ซี. ของอังกฤษ  ออกข่าวว่ากองเรือญี่ปุ่นราว  ๒๐๐  ลำ    กำลังเคลื่อนที่ลงมาทางทะเลจีนใต้

 

๗  ธันวาคม  ๒๔๘๔
 
   ในทะเลจีนใต้ 

            กองเรือยกพลขึ้นบก  ผ่านแหลมญวน  (Cape Ca Mau)  ในตอนเช้า    ใกล้พื้นที่ปฏิบัติการเข้าไปทุกขณะ

          เวลาประมาณ  ๐๙๕๐    เครื่องบินลาดตระเวนตรวจการณ์ของญี่ปุ่นพบกับเครื่องบินลาดตระเวนของอังกฤษ  ที่บริเวณ  ๓๐  กิโลเมตร  ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะบันจัง     ฝ่ายญี่ปุ่นเข้าโจมตี  และมีเครื่องบินขับไล่ของกองทัพบกมาช่วย  เครื่องบินลาดตระเวนอังกฤษถูกยิงตก ในอ่าวไทย

          เวลา  ๑๐๓๐    เรือทุกลำในกองเรือยกพลขึ้นบกญี่ปุ่นถึงที่นัดพบ      ผู้บัญชาการกองเรือยกพลขึ้นบกส่งสัญญาณให้ยกพลขึ้นบกตามแผน        เรือทุกลำต่างแปรขบวนไปยังที่หมายตามแผน

          ในตอนบ่าย วันที่  ๗   ธันวาคม  ๒๔๘๔  คลื่นลมแรงขึ้นทุกที     ทหารญี่ปุ่นตื่นเต้น และเป็นที่วิตกว่า การยกพลขึ้นบกในคืนนี้  (คืนวันที่ ๗ - ๘ ธันวาคม)   น่าจะเป็นไปอย่างยากลำบาก แน่นอน 

 

 ญี่ปุ่นส่งกำลังเข้าประเทศไทยเพื่อขอผ่านไปพม่า และสหพันธรัฐมลายูของอังกฤษ      ดังนี้

 

    ทางบก 

          กองทัพที่ ๑๕  บางส่วน    เคลื่อนที่เป็นสองแนวทางคือ

          เหนือทะเลสาบฯ   ทาง อำเภอไพรีระย่อเดช  จังหวัดพิบูลสงคราม  (บ้านพวก / เสียมราฐ เดิม)  แล้วรวมกันผ่านอำเภอศรีโสภณ - อรัญประเทศ - ปราจีนบุรี - กรุงเทพ ฯ

          อีกเส้นทางหนึ่ง    ใต้ทะเลสาบเขมร  มีทางรถไฟเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกในการเคลื่อนที่  จากเมืองโพธิสัตว์ - ตำบลสวายดอนแก้ว  อำเภออธึกเทวเดช (ระสือ เดิม)  จังหวัดพระตะบอง  ร่วมกับเส้นทางเหนือ ฯ  ที่ ศรีโสภณ - อรัญประเทศ - ปราจีนบุรี - กรุงเทพ ฯ  

 

 

 

 

      ใช้เรือลำเลียงยกพลขึ้นบกตามตำบลต่างๆ   คือ

             - ประจวบคีรีขันธ์    จำนวน  ๑  ลำ    (กองทัพที่ ๑๕)

              - ชุมพร และสุราษฎร์ธานี    จำนวน  ๓  ลำ     (กองทัพที่ ๑๕)

            - นครศรีธรรมราช    จำนวน  ๓  ลำ    กองพันอุโนะ    (กองทัพที่ ๑๕)

            - สงขลา และปัตตานี จำนวน  ๑๗  ลำ เป็นส่วนกำลังหลักของ กองทัพที่  ๒๕

            - โกตาบารู สหพันธรัฐมลายู   จำนวน  ๓ ลำ   กองพันตะคุมิ   (กองทัพที่  ๒๕)

          นอกจากนี้  ที่จังหวัดสมุทรปราการ   ใช้เรือสินค้าญี่ปุ่นชื่อ ซิดนีย์ มารู ลำเลียงทหาร  กองทัพที่ ๑๕  จำนวน  ๑ กองพัน (เพิ่มเติมกำลัง) 

 

 

 

 กรุงเทพ ฯ   

     วังสวนกุหลาบ   ทำเนียบรัฐบาล

          เวลาย่ำค่ำกว่า    อัครราชฑูตอังกฤษ พบรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ  เล่าให้ฟังว่า  ได้รับข่าวว่าเครื่องบินตรวจการณ์อังกฤษเห็นกองเรือรบญี่ปุ่นมาจากแหลมญวน  กำลังอยู่ในบริเวณใกล้อ่าวไทย 

          ประมาณ ทุ่มครึ่ง     เอกอัครราชฑูตญี่ปุ่น และคณะ  คือผู้ช่วยฑูตทหารบก  ผู้ช่วยฑูตทหารเรือ  ที่ปรึกษา  เลขานุการ  และล่าม   ขอพบนายกรัฐมนตรี  ที่ทำเนียบรัฐบาล (วังสวนกุหลาบ)  แต่นายกรัฐมนตรี ไปตรวจราชการต่างจังหวัด  จึงต้องพบกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ   แจ้งให้ทราบว่า    สหรัฐอเมริกา และอังกฤษได้บีบคั้นญี่ปุ่นตลอดมา    บัดนี้  ญี่ปุ่นทนต่อไปไม่ได้แล้ว  จึงประกาศสงครามกับ สหรัฐอเมริกา และอังกฤษแล้ว   และได้รับคำสั่งจากรัฐบาลให้มาแจ้งต่อนายกรัฐมนตรี ว่า   เนื่องด้วยเหตุจำเป็น  กองทัพญี่ปุ่นจำต้องขอเดินผ่านประเทศไทยเพื่อไปโจมตีประเทศทั้งสองซึ่งเป็นศัตรูของญี่ปุ่น    จึงขอแจ้งอย่างเป็นทางการ

          รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ แจ้งว่า  ไม่มีอำนาจอนุญาต หรือไม่อนุญาต  แต่นายกรัฐมนตรี ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดได้มีประกาศเป็นคำสั่งประจำไว้แล้วว่า   ไม่ว่ากองทหารประเทศใดถ้าเข้ามาในดินแดนไทยให้ต่อต้านเต็มที่   ฯลฯ  อย่างไรก็ดี  จะได้รายงานรองนายกรัฐมนตรี   ให้เรียกประชุมคณะรัฐมนตรีเดี๋ยวนี้  และจะได้แจ้งผลการประชุมให้ทราบ 

          คณะฑูต ฯ  เข้าใจ  และ รอผลการประชุม

          ๒๐๐๐    สถานีวิทยุ บี.บี.ซี.  ก็ออกข่าวอีก ว่า   เครื่องบินลาดตระเวนของอังกฤษเห็นกองเรือรบญี่ปุ่นเคลื่อนเข้ามาในอ่าวไทย

          ๒๓๐๐    ประชุมคณะรัฐมนตรีเป็นการด่วน    ที่ประชุมเห็นว่า  . . . ทำอะไรไม่ได้    นอกจากต้องรอนายกรัฐมนตรีกลับ

          คณะฑูต ฯ  รอนายกรัฐมนตรีกลับ

          รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ  . . . ข้าพเจ้าไม่ทราบว่านายกรัฐมนตรีอยู่ที่ใด  ฯลฯ  เพียงแต่ทราบว่า  นายกรัฐมนตรีจะกลับมาเข้าประชุมประมาณย่ำรุ่ง

          คณะฑูตญี่ปุ่นตกลงกลับไปสถานฑูต

 

๘    ธันวาคม  ๒๔๘๔

     อ่าวไทย - เพิร์ล ฮาเบอร์          คนละวันที่   แต่ราตรีเดียวกัน

          การกำหนดเวลาเริ่มโจมตีของญี่ปุ่นนี้    อาจจะสับสนอยู่บ้าง  เพราะยุทธบริเวณกว้างขวางมากครอบคลุมเส้นแบ่งวัน  เมื่อญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ล ฮาเบอร์ในเช้าวันอาทิตย์ที่  ๗  ธันวาคม   ในขณะเดียวกันนั้น  ทางญี่ปุ่น ไทย  มลายู    จึงเป็นวันจันทร์ที่  ๘  ธันวาคม    และเพื่อป้องกันการสับสนของผู้วางแผนเอง  ญี่ปุ่นจึงกำหนดเวลาในการปฏิบัติการยุทธหลัก  อยู่ในห้วงเวลา  ๑๗๑๕ - ๑๙๐๐  ตามเวลามาตรฐานกรีนิช  (เวลาประเทศไทยเร็วกว่า เวลามาตรฐานกรีนิช  ๗  ชั่วโมง)   ส่วนเวลาในการเข้าตีของการยุทธในแต่ละแห่ง   ให้เริ่มเวลาเช้าตรู่ตามเวลาท้องถิ่นนั้นๆ
 
          วีรกรรมของวีรไทย  เกิดในพื้นที่ด้ามขวานทองของไทย    ถือว่าเกิดขึ้นพร้อมกัน  จึงขอกล่าวไล่เรียงจากส่วนใกล้ตัวขวานลงไป  นะครับ  เราเริ่มกันที่ . . .ประจวบคีรีขันธ์
                          

ประจวบคีรีขันธ์        คอขวดขวานทอง - ช่องทางสู่พม่า - รักษาปมคมนาคม  ทางบก/อากาศ

 

 

 

 

   <   อ่าวประจวบ 

อ่าวมะนาว   >

 

 

 

 

         ไม่ใช่คำขวัญของจังหวัดนะครับ  แต่เป็น  ลักษณะสำคัญของภูมิประเทศประจวบคีรีขันธ์ในแง่คิดทางทหาร     

          จังหวัดประจวบคีรีขันธ์    มีพื้นที่ประมาณ  ๖,๓๖๗,๖๒๐  ตารางกิโลเมตร    ลักษณะพื้นที่แคบเป็นคาบสมุทรยาวลงไปทางใต้

                ทิศเหนือ ติดกับจังหวัดเพชรบุรี

               ทิศใต้ ติดกับจังหวัดชุมพร

               ทิศตะวันออก ติดกับอ่าวไทย

               ทิศตะวันตก ติดกับสหภาพเมียนม่าร์  โดยมีเทือกเขาตะนาวศรีเป็นเส้นกั้นพรมแดน 

          ความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ ประมาณ  ๒๑๒  กิโลเมตร   ชายฝั่งทะเลยาวประมาณ  ๒๒๕ กิโลเมตร    ส่วนที่แคบที่สุดของประเทศ  อยู่ที่บริเวณด่านสิงขร  ในเขต ตำบลคลองวาฬ อำเภอเมือง ฯ    ซึ่งเป็นเส้นทางการเดินทัพทั้งทัพไทยและทัพพม่า ในอดีตอยู่เสมอ     จากอ่าวไทย ถึงเขตแดนพม่าประมาณ  ๑๒  กิโลเมตร

 

 

 

 

 

 

 

  <  เส้นทางสู่ด่านสิงขร 

ด่านสิงขรปัจจุบัน  >

 

 

 

          ระยะทางจากกรุงเทพฯ ตามทางหลวงแผ่นดิน  หมายเลข  ๔  (ถนนเพชรเกษม)  ประมาณ  ๓๒๕  กิโลเมตร   และตามเส้นทางรถไฟสายใต้  ๓๑๘ กิโลเมตร

 

 

       จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  แบ่งการปกครองออกเป็น  ๘ อำเภอ    คือ    อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์  อำเภอหัวหินอำเภอปราณบุรี  อำเภอสามร้อยยอด  อำเภอกุยบุรี  อำเภอทับสะแก  อำเภอบางสะพาน  และ อำเภอบางสะพานน้อย

 

          เนื่องจาก มีความสำคัญในทางทหารดังกล่าวแล้ว    กระทรวงกลาโหมโดยกองทัพอากาศ จึงจัดตั้งหน่วยบินไว้  ตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๖๕   โดยตั้งเป็น โรงเรียนการยิงปืน   เมื่อ  ๒๘  เมษายน  ๒๔๖๕   

 

 

     ต่อมา  พ.ศ. ๒๔๗๙   จึงได้จัดตั้งเป็น   กองบินน้อยที่ ๕    เพื่อปกป้องคุ้มครองดินแดนภาคใต้ และภาคกลาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 กองบินน้อยที่  ๕

 

 

 

         กองบินน้อยที่ ๕    มีที่ตั้งอยู่ บริเวณแหลมเขาล้อมหมวก   อำเภอ เมืองประจวบคีรีขันธ์   ห่างจากตัวเมืองไปทางใต้ประมาณ ๓ กิโลเมตร   ลักษณะที่ตั้ง เป็นแหลมยื่นออกไปในทะเลด้านตะวันออก   มีอาณาเขต ทิศเหนือเป็นอ่าวประจวบ ด้านทิศใต้เป็นอ่าวมะนาว  และด้านตะวันตกเป็นตัวเมืองประจวบ ฯ มีพื้นที่ทั้งสิ้นประมาณ ๔,๐๐๐ ไร่
 

         กองบินน้อยที่  ๕   เป็นกองบินผสม    แบ่งกำลังออกเป็น   ๓  ฝูงบิน   คือ    ฝูงบินที่ ๕๑ , ๕๒  และ ๕๓

          ฝูง  ๕๑    ประกอบด้วยเครื่องบินขับไล่  แบบ  ๙  (บ.ข.๙)  ฮอว์ค  ๒    จำนวน  ๙ เครื่อง

          ฝูง ๕๒    ประกอบด้วยเครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๐  (บ.ข.๑๐)  ฮอว์ค  ๓    จำนวน   ๙  เครื่อง

          ฝูง ๕๓    ประกอบด้วยเครื่องบินโจมตี  แบบ  ๑  (บ.จ.๑)  ตอร์แซร์    จำนวน   ๙  เครื่อง

 

 

 

 

 

 

เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๙  (บ.ข.๙)  ฮอว์ค  ๒                                                  เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๐  (บ.ข.๑๐)  ฮอว์ค  ๓  พับฐาน

 

 

 

เครื่องบินโจมตี  แบบ  ๑  (บ.จ.๑)  ตอร์แซร์

 

 

 

    ต่อมาเพื่อความเหมาะสมในการรบทางอากาศเพื่อปกป้องน่านฟ้าไทย    กองทัพอากาศจึงสั่งการให้กระจายกำลัง   ดังนี้

          ฝูง ๕๑    ย้ายไปอยู่ที่ สนามบินต้นสำโรง    จังหวัดนครปฐม    (ไปทั้งฝูง  ๙  ลำ)

          ฝูง ๕๒    นำเครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๐  (บ.ข.๑๐)  ฮอว์ค  ๓    จำนวน ๖ เครื่อง  ไปอยู่ที่ สนามบินทุ่งชน  อำเภอทุ่งสง    นครศรีธรรมราช

          ฝูง ๕๓    นำเครื่องบินโจมตี  แบบ  ๑  (บ.จ.๑)  ตอร์แซร์    จำนวน ๖ เครื่อง ไปอยู่ที่ สนามบินบ่อยาง  อำเภอเมืองสงขลา
                                                

          ดังนั้น          ใน  ๘  ธันวาคม    กองบินน้อยที่ ๕  (ส่วนที่  ๔)  จึงมีกำลังเครื่องบินประจำการอยู่เพียง  ๖  เครื่อง  คือ  เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๐  (บ.ข.๑๐)  ฮอว์ค  ๓  และ  เครื่องบินโจมตี  แบบ  ๑  (บ.จ.๑)  ตอร์แซร์  จำนวน   อย่างละ  ๓ เครื่อง

 

          แต่เคยพบข้อมูลว่า  มี เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๑  (บ.ข.๑๑)  ฮอว์ค  ๗๕  ขาแข็ง  อีก  ๒  เครื่อง    รวมมีเครื่องบิน  ๓  ชนิด  ๘  เครื่อง   ขอท่านผู้รู้โปรดให้ข้อมูลเพิ่มเติมด้วยครัย 

 

 

 

เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๑  (บ.ข.๑๑)  ฮอว์ค  ๗๕  ขาแข็ง    (ภาพขวา ในพิพิธภัณฑ์ของกองทัพอากาศ)

 

 

 

          ตอนนี้ขอกล่าวเฉพาะที่ กองบินน้อยที่ ๕  ก่อน  เพราะเป็นพระเอก

 

        กองบินน้อยที่ ๕

            นาวาอากาศตรี  หม่อมหลวง  ประวาส  ชุมสาย  เป็นผู้บังคับกองบิน

 

          กองบินน้อยที่ ๕  (ส่วนที่  ๔)    เรืออากาศโท  สวน  สุขเสริม    เป็นผู้บังคับฝูง   

               กำลังทางอากาศ  มี   เครื่องบิน   ๒  ชนิด    รวม  ๖  เครื่อง   คือ

            - เครื่องบินโจมตี  แบบ  ๑  (บ.จ.๑)  ตอร์แซร์    ๓  เครื่อง

           - เครื่องบินขับไล่  แบบ  ๑๐  (บ.ข.๑๐)  ฮอว์ค  ๓  พับฐาน    ๓  เครื่อง 

 

 

            การป้องกันฐานบิน     มีกำลังอากาศโยธิน    ๑  กองร้อย    เป็นหน่วยป้องกันฐานบิน   มีปืนกลหนัก แบบ ๗๗    จำนวน  ๖  กระบอก     ตั้งยิงที่  กองรักษาการณ์,  เกาะอีแอ่น(กลางอ่าวมะนาว),   และเขาวัวตาเหลือก  แห่งละ  ๑  กระบอก   ที่ชายฝั่งอ่าวมะนาว    ๒  กระบอก    และ  ปืนกลเบา แบบ ๖๖    อีก  ๓  กระบอก     ตั้งยิงที่  กองรักษาการณ์  เขาล้อมหมวก  และ ชายฝั่งอ่าวมะนาว  แห่งละ  ๑  กระบอก

 

 ฝ่ายญี่ปุ่น

 

 

 แผนที่สังเขป  แสดงการยกพลขึ้นบกของกองทัพที่ ๑๕   ของญี่ปุ่น

กองทัพที่ ๑๕    ขึ้นบกที่  ประจวบคีรีขันธ์    ชุมพร    สุราษฏร์ธานี   และนครศรีธรรมราช

 

 

 

  ส่วนขึ้นบกที่ประจวบคีรีขันธ์ มีกำลัง  ๑  กรมทหารราบ   และ  ๑  กองพันทหารช่าง   โดยเรือลำเลียง Johoru Maru  ไม่มีเรือคุ้มกัน

          แบ่งกำลังเป็น  ๓  ส่วน    เข้ายึดที่หมายต่างๆ  คือ

       ส่วนที่  ๑    ใช้กำลัง  ๑  กองร้อย (+)    ยกพลขึ้นบกทางตอนเหนือ  เข้ายึดศาลากลางจังหวัด   และศูนย์การสื่อสาร และคมนาคมที่เข้าสู่ตัวเมือง

       ส่วนที่  ๒    ใช้กำลัง  ๑  กองร้อย (+)    ยกพลขึ้นบกบริเวณอ่าวประจวบ    ทางด้านเหนือของกองบินน้อยที่  ๕

       ส่วนที่  ๓    ใช้กำลัง  ๑  กองร้อย (+)    ยกพลขึ้นบกบริเวณอ่าวมะนาว     ทางด้านใต้ของกองบินน้อยที่  ๕

 

 

 

          อ่าวมะนาว

          ประมาณ  ๐๓๐๐    (คืน  ๗ - ๘  ธันวาคม  ๒๔๘๔   เป็นคืนแรม  ๔  ค่ำ  เดือนยังค้างฟ้าอยู่   และเป็นฤดูหนาว  ท้องฟ้าแจ่มใส)    เรืออากาศตรี  สมศรี  สุจริตธรรม  (ยศครั้งสุดท้าย  พลอากาศโท  ศรีศักดิ์  สุจริตธรรม)  ขณะที่จะไปลากอวนน้ำตื้นที่อ่าวมะนาว  ได้เห็นเรือจำนวนมากจอดอยู่ทางตะวันออกของเกาะหลัก    จึงรีบกลับไปรายงานให้ ผู้บังคับกองบินน้อยที่  ๕  ทราบ

          ในเมืองประจวบ ฯ

          ที่สถานีตำรวจภูธรประจวบ ฯ   บันทึกไว้ว่า

          เวลาประมาณตีสี่ ขณะที่พลฯ รักษาการณ์ถือปืนติดดาบ ยืนเข้าเวรตามปกติก็ปรากฎชายแต่งกายในชุดทหารแปลกๆ เดินตรงมาที่บันไดโรงพัก  พลฯรักษาการณ์ ร้องบอกให้หยุด แต่บุคคลดังกล่าวยังคงเดินตรงเข้ามา และก้าวขึ้นบันไดโรงพักพลฯรักษาการณ์ เฉียงอาวุธ และร้องบอกให้หยุดอีกหลายครั้ง แต่บุคคลดังกล่าว (มาคนเดียว แต่คาดว่ามีซุ่มอยู่รอบโรงพักอีก)  ก็ยังตรงขึ้นบันไดมา    พลฯรักษาการณ์ ก็เลยเสียบด้วยดาบปลายปืน    ชายนั้น ล้มคว่ำตายอยู่ตรงบันไดโรงพัก    หลังจากนั้น พวกที่ซุ่มอยู่รอบนอก ก็ระดมยิงเข้าใส่โรงพักประจวบ ฯ    ปรากฏภายหลังว่า บุคคลที่ถูก แทงตาย เป็น ผู้บังคับกองพันพันนาวิกโยธิน ที่มีประวัติการรบดีเด่น

          พลฯ รักษาการณ์ รีบตีระฆังบอกเหตุ     จากนั้นเมืองประจวบก็ถูกปลุกเข้าสู่สงคราม    ญี่ปุ่นเข้าตีโรงพัก     จากนั้นรุกคืบเข้าตัวเมือง เป้าหมายคือสถานีรถไฟ    คนประจวบจับอาวุธเท่าที่หาได้ ลุกขึ้นสู้เคียงบ่ากับตำรวจ สู้ทั้งหญิงทั้งชาย สู้ด้วยใจเต็มร้อย    ญี่ปุ่นยึดสถานีรถไฟได้ในตอนสายๆ แล้วตรึงอยู่แค่นั้น ชาวเมืองประจวบกระจายกำลังต่อต้านอยู่ระหว่างตัวเมือง กับกองบิน

          อ่าวมะนาว

          ประมาณ  ๐๔๐๐    ทางกองบินน้อยที่  ๕  ได้ยินเสียงปืน ลักษณะการรบปะทะดังมาจากทางในเมือง  (คือ กำลังส่วนที่ ๑  ของญี่ปุ่นปะทะกับตำรวจไทย)  จึงสั่งเตรียมการสู้รบ  และให้ครอบครัวขึ้นไปบนเขาล้อมหมวกเพื่อความปลอดภัย

          ประมาณ  ๐๕๐๐    หน่วยทหารญี่ปุ่นเคลื่อนที่ใกล้เข้ามา     ผู้บังคับกองบินน้อยที่  ๕  สั่งการให้นำเครื่องบินขึ้นทำลายกำลังข้าศึก    นักบินไทยนำเครื่องบินขึ้น  ๓  เครื่อง   แต่ถูกทหารญี่ปุ่นระดมยิงขณะนำเครื่องขึ้นจากทางวิ่ง    นักบินไทย  เสียชีวิต  ๑  นาย    บาดเจ็บสาหัส  ๒  นาย   ไม่สามารถขึ้นบินได้   

 

 

 

 

 

 <  อ่าวมะนาว  กองบินน้อยที่ ๕ 

ทหารญี่ปุ่นที่อ่าวมะนาว  (ภาพเขียนสีน้ำมันในอนุสรณ์สถานแห่งชาติ)  >

 

 

 

          อย่างไรก็ตาม   ฝ่ายเราก็สามารถนำเครื่องบินขึ้นได้  ๑  เครื่อง    พยายามจะใช้ระเบิดขนาด  ๒๕๐  ปอนด์  โจมตีเรือญี่ปุ่น  แต่พลาดเป้า   และเครื่องบินถูกยิงเสียหายถูกยิงเสียหาย จึงผละจากแนวรบ แล้วร่อนลงฉุกเฉินบริเวณเขาสามร้อยยอด   (ประมาณ   ๗๐  กิโลเมตร จากประจวบ ฯ)

 

 

 

 <   นักบินพยายามนำเตรื่องบินขึ้น

การสู้รบภายในกองบินน้อยที่ ๕   > 

(ภาพเขียนสีน้ำมันในอนุสรณ์สถานแห่งชาติ  และ  ในพิพิธภ้ณฑ์ของกองทัพอากาศ)

 

 

กรุงเทพฯ    วังสวนกุหลาบ  ทำเนียบรัฐบาล   
 
          ประมาณ  ๐๗๐๐    จอมพล  ป.พิบูลสงคราม  นายกรัฐมนตรี  มาถึงที่ประชุมคณะรัฐมนตรี   ฯลฯ  นายกรัฐมนตรีถามขึ้นว่า  "แล้วเราจะตกลงใจทำอย่างไรกันแน่" 

ฯลฯ 

          ในที่สุดนายกรัฐมนตรี จึงประกาศว่า  ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต่อต้าน  เพราะเราไม่มีกำลัง   อังกฤษเอง สหรัฐอเมริกาเอง ก็เคยให้รัฐมนตรีว่าการต่างประเทศ เร่งให้ช่วย   ก็ได้ความว่าไม่มีอะไรจะช่วย   

          ครั้นแล้ว  นายกรัฐมนตรีก็ลุกออกไปพบกับคณะฑูตญี่ปุ่น

          ต่อมาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง    นายกรัฐมนตรีได้นำนายวนิช  ปานะนนท์*   เข้ามาในที่ประชุม  และให้นายวนิช ชี้แจงว่าญี่ปุ่นเสนออย่างไร  

ฯลฯ

          ต่อมาอีกประมาณหนึ่งชั่วโมง  (น่าจะเป็นเวลาประมาณ  ๐๙๓๐ - ๑๐๐๐ - ผู้เขียน)  ก็ได้มีการลงนามระหว่างเอกอัครราชฑูตญี่ปุ่นกับรัฐมนตรีว่าการต่างประเทศ    ในสัญญายอมให้ญี่ปุ่นผ่านประเทศไทยได้

     * นายวนิช   ปานะนนท์  เป็นรัฐมนตรี        เมื่อวันที่  ๑๗  ธันวาคม  ๒๔๘๔

 

ประจวบคีรีขันธ์  . . .

          อ่าวมะนาว 

         ประมาณ  ๐๘๐๐    ฝ่ายญี่ปุ่นส่งกำลังเข้ามาทางซ้ายของเขาล้อมหมวก  โดยเรือท้องแบน  ๓  ลำ    เรืออากาศตรี  สมศรี  สุจริตธรรม  ได้นำทหารตั้งรับอยู่ภายในรั้วกองบินฯ    เมื่อเรือลำแรกเกยหาด  และทหารพยายามเคลื่อนที่เข้าฝั่ง  ทหารไทยสามารถทำลายกำลังส่วนนี้ได้ทั้งหมด    ส่วนเรือลำที่สอง  ก็ถูกฝ่ายเราทำลาย   ลำที่สามจึงหันหัวเรือกลับออกทะเลไป

         มีการต่อสู้อย่างรุนแรงถึงขั้นรบประชิดที่กองรักษาการณ์  ซึ่งมีปืนกลหนัก  และ ปืนกลเบา  อย่างละ  ๑ กระบอก     กำลังพลในกองรักษาการณ์บาดเจ็บและรอดชีวิต  ๓ (สาม) นาย  นอกนั้น  ได้สละชีพเป็นชาติพลี

          เวลา  ๑๐๐๐    ผู้บังคับกองบินน้อยที่  ๕   สั่งการให้เผาโรงนอนทหาร  และหมวดเสนารักษ์

 

          เวลา ๑๐๔๐    ทางจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และตำรวจภูธรประจวบฯ ได้รับคำสั่งให้หยุดยิง   แต่ญี่ปุ่นล้อมกองบินน้อยที่  ๕  ไว้หมด   จึงไม่สามารถส่งข่าวไปยังกองบิน ฯ ได้

 

        เวลา  ๑๑๐๐    กองบินน้อยที่  ๕   สั่งการให้เผาคลังน้ำมัน    และรวบรวมกำลังพลส่วนที่เหลือพร้อมครอบครัวไปยังเชิงเขาล้อมหมวก   ก่อนเคลื่อนย้ายไปได้เปล่งเสียงไชโย ซึ่งทำให้ฝ่ายญี่ปุ่นชงัก และถอยไป

           เมื่อมีโทรเลขแจ้งหยุดยิงมาจากรัฐบาล    ทางจังหวัด ต้องอาศัยลูกเสือ  (หรือยุวชนทหาร)  ท่านหนึ่ง    นำจดหมายไปส่ง   แต่ถูกยิงเสียชีวิต

          จนกระทั่ง        เวลา  ๑๓๐๐    นายร้อยตำรวจโท  สงบ พรหมรานนท์ อาสาไปส่งโทรเลขที่กองบินน้อยที่  ๕   พร้อมกับบุรุษไปรษณีย์   แต่ไปได้ยังไม่ถึง    นายร้อยตำรวจโท  สงบ ฯ  ถูกยิงเสียชีวิต

 

          บุรุษไปรษณีย์ ต้องอาศัยลงทะเล    ลอยคอไปส่งที่เขาล้อมหมวก

 

          เวลาประมาณ  ๑๓๐๐    สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทยของกรมโฆษณาการ  (กรมประชาสัมพันธ์ในปัจจุบัน)  ได้ประกาศว่า   รัฐบาลไทยตกลงให้ทหารญี่ปุ่นเคลื่อนกำลังผ่านประเทศไทยได้

 

          เมื่อเวลาประมาณ   ๑๖๐๐   . เริ่มการหยุดยิง

 

การสูญเสียจากการสู้รบ

     ฝ่ายไทย      

          ตาย    ๑๘  นาย      นายทหาร  ๑๓   นายตำรวจ  ๑    นายสิบ พลทหาร  ๑    ยุวชนทหาร  ๑    สมาชิกครอบครัวทหาร  ๒

          บาดเจ็บ    รวม    ๒๗

     ฝ่ายญี่ปุ่น

          ตาย      ๒๑๗     นายทหาร  ๘    นายสิบ พลทหาร  ๒๐๙๙

          บาดเจ็บ      ประมาณ  ๓๐๐

 

อนุสาวรีย์วีรกรรม  ๘   ธันวาคม  ๒๔๘๔

          เพื่อเป็นการเชิดชูเกียรติประวัติแห่งการต่อสู้อันกล้าหาญ และเสียสละของกำลังพลกองบินน้อยที่ ๕ ซึ่งยอมสละชีวิตเป็นชาติพลี  ทางราชการจึงได้สร้าง อนุสาวรีย์วีรกรรม  ๘   ธันวาคม  ๒๔๘๔ ประดิษฐาน ณ บริเวณที่ตั้งกองบินน้อยที่ ๕    เสร็จเรียบร้อยเมื่อ   ๖  พฤศจิกายน  ๒๔๙๓  

 

 

         ต่อมากองทัพอากาศได้ปรับปรุงภูมิทัศน์ให้มีความสง่างามยิ่งขึ้นในพื้นที่เดิม แล้วเสร็จ  เมื่อ ๘ ธันวาคม  ๒๕๓๒   พร้อมทั้งได้ประกอบพิธีบรรจุอัฐิวีรชนทหารอากาศ ซึ่งเชิญมาจากอนุสาวรีย์ทหารอากาศ ในโอกาสเดียวกันนี้ด้วย

 

         เพื่อเป็นการระลึกถึงคุณความดีที่วีรชนเหล่านั้นได้ประกอบวีรกรรมด้วยความกล้าหาญ และเสียสละ   ทางราชการ พร้อมด้วยประชาชนจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และจังหวัดใกล้เคียง  จึงร่วมกันประกอบพิธีวางพวงมาลา ณ อนุสาวรีย์ วีรกรรม ๘  ธันวาคม  ๒๔๘๔   และบำเพ็ญกุศลแด่วีรชนที่ล่วงลับไปแล้ว  เป็นประจำ  ในวันที่  ๘  ธันวาคมของทุกปี   ซึ่งถือเป็น . . .

 

วันวีรไทย

 

จากปี ๒๔๘๔  ถึง ปีนี้  ๒๕๕๒   เกือบ  ๗๐  ปี  ที่ ท่านทั้งหลายได้สละเลือด เนื้อ และชีวิตเป็นชาติพลี

เป็นแบบฉบับให้อนุชนถือเป็นเยี่ยงอย่างสืบไป 

 

 

 

 

. . . ขอท่านเป็นสุข และสงบ ในสัมปรายภพ . . . เทอญ 

 

ครับ  . . . จุดแรกนะครับ  ประจวบคีรีขันธ์    ทหารอากาศ  และครอบครัวในอ่าวมะนาวได้สละเลือด เนื้อ และชีวิตเป็นชาติพลี     เชิญติดตามวีรกรรมบรรพชนกันต่อไปนะครับ   ลงใต้ไปหน่อย  ประตูสู่ภาคใต้ . . . ชุมพร . . . ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*   *   *   *   *   *   *   *   *   *   *   *   *   *   *

 

 

บรรณานุกรม

          - วีระบุรุษทหารไทย    พ.ต. ม.ร.ว. ประพีพันธ์  สุบรรณ      องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก  กรุงเทพฯ    พ.ศ.๒๕๐๒

          - ไทยกับสงครามโลกครั้งที่  ๒  โดย    ศาสตราจารย์   ดิเรก  ชัยนาม      แพร่พิทยา  กรุงเทพฯ  ๒๕๐๙

          - ประวัติกองทัพไทย  ในรอบ  ๒๐๐  ปี  พ.ศ.๒๓๒๕ - ๒๕๒๕      กรมแผนที่ทหาร  กรุงเทพฯ  ๒๕๒๕

          - ๕๐ ปี  วีรไทย    กองทัพภาคที่ ๔  จัดพิมพ์เนื่องในวาระครบ  ๕๐ ปี  แห่งสงครามมหารเอเซียบูรพา  ๘  ธันวาคม  ๒๕๓๔   

          - เว็บไซต์ ของกองบัญชาการกองทัพไทย  กองทัพบก  กองทัพเรือ  กองทัพอากาศ  และเว็บไซต์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง  ซึ่งขอขอบคุณไว้  ณ  ที่นี้