๙.ลาที ปีเก่า ๒๕๑๔

 

๒๔  ธันวาคม  ๒๕๑๔

          เราตื่นกันค่อนข้างสาย เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการตรากตรำเดินทางเป็นเวลาถึง ๓ วัน ๔ คืน ที่ได้นอนเพียงคืนละไม่กี่ชั่วโมง บางคืนต้องเดินทางจนสว่าง (คืน ๑๙ ธันวาคม)  และอากาศที่หนาวเหน็บ จึงปิดหน้าต่างนอนกัน ไม่มีแสงสว่างรบกวน    เมื่อตื่นทำกิจวัตรประจำวันแล้ว  ฟื้น  ภูแก้วกับผมก็ไปติดตามสถานการณ์ที่ บก."สิงหะ" ได้ทราบสถานการณ์ด้านอื่นหลังจากที่ บีเอ. ๖๓๖ ได้ถอนตัวแล้ว   ดังนี้

 

การรบด้านภูเซอ

          ข้าศึกใช้กำลังประมาณ ๒ กองพัน จากกรมอิสระ ๘๖๖ วางกำลังตะวันตกของภูเซอ  และ ใช้ปืนใหญ่ยิงข่มปืนใหญ่ของ"สตริงเรย์"ที่ภูเซออย่างต่อเนื่อง  ไม่ให้ยิงสนับสนุน ฝ่ายเราได้อย่างเต็มที่

           ศูนย์ประสานการยิงสนับสนุน (ส่วนหน้า) ที่ฝ่ายเราจัดตั้งที่"สตริงเรย์"  ตั้งแต่  ๑๐ ธันวาคม เพื่อจะประสานให้การใช้ปืนใหญ่และการโจมตีทางอากาศเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพก็ไม่สามารถปฏิบัติภารกิจได้เลย 

 

๑๘  ธันวาคม  ๒๕๑๔

          "สตริงเรย์" ยังคงพอที่จะสามารถสนับสนุนหน่วยทางตะวันออกของทุ่งไหหิน บริเวณ บ้านโตน - ภูเทิง ได้

 

๑๙  ธันวาคม  ๒๕๑๔

          ข้าศึกเริ่มกดดัน บีซี ๖๑๐  มากขึ้น  และเข้าตีอย่างเปิดเผยในเวลาประมาณ ๑๗ นาฬิกา ฝ่ายเราต่อสู้อยู่ประมาณ ๑ ชั่วโมง  สามารถรักษาที่มั่นไว้ได้  ฝ่ายข้าศึกสูญเสียมาก และถอนตัวไปชั่วคราว ฝ่ายเราสูญเสียเล็กน้อย  แต่ก็ไม่สามารถติดตามทำลายกำลังข้าศึกได้เหมือนกัน

 

๒๐  ธันวาคม  ๒๕๑๔

          ฝ่ายเราบริเวณ บ้านโตน - ภูเทิงได้เสียที่มั่นแล้ว  ข้าศึกจึงสามารถระดมโจมตีภูเซออย่างหนักได้ในตอนบ่าย  และ จำเป็นต้องถอนตัวในตอนค่ำ  ขณะที่พวกเราไปติดตามสถานการณ์นี้ยังไม่ทราบสถานการณ์ของ หน่วย บีซี ๖๑๐ และ "สตริงเรย์" จากภูเซอ      

          หน่วยจากภูเซอ ถอนตัวไปสู่ภูล่องมาด  และถึงล่องแจ้งได้อย่างปลอดภัย ใน ๒๘  ธันวาคม  

 

การรบที่บริเวณภูแท่น

          "แพนเธอร์" ที่ภูแท่น มีภารกิจสนับสนุน บีซี ๖๐๖ และ ๖๐๘  กับเพิ่มเติมกำลังยิงให้"คิงคอง"ที่ภูเก็ง โดยเริ่มปฏิบัติภารกิจใน  ๑๘  ธันวาคม  ก่อนวันที่หน่วยเหนือกำหนด  เพราะ ถ้าไม่เปิดภารกิจวันนี้ จะเปิดเมื่อไหร่?    แต่หน่วยที่ภูแท่นก็จำเป็นต้องถอนตัวในตอนค่ำของวันที่  ๒๐ ธันวาคม   ๒๕๑๔  เช่นกัน

 

  ภูหลวง (ภูห่วง)

          บีซี ๖๐๔ และ"คอบบร้า" ที่ภูหลวง ไม่สามารถช่วยเหลือหรือสนับสนุนหน่วยในทุ่งไหหินที่ทำการรบได้เลย  หน่วยเหนือจึงสั่งการให้หน่วยที่ภูหลวงเคลื่อนย้ายไปเข้าที่มั่นที่ภูล่องมาด แจ้งอย่างปลอดภัย   และต่อมาได้รับคำสั่งให้เข้าที่มั่นที่ล่องแจ้ง

 

. . . ท่ามกลางสถานการณ์ที่เลวร้าย . . . ก็มีข่าวดี

          เมื่อทราบสถานการณ์แล้วพวกเราก็คิดว่า ควรเข้าไปศึกษาสภาพแวดล้อม สภาพขวัญกำลังใจของประชาชนในเมืองล่องแจ้งเพื่อรายงานให้ผู้บังคับบัญชาได้ทราบต่อไป 

          เมื่อฝ่ายเราเสียที่มั่นในทุ่งไหหินแล้ว  และเมื่อข้าศึกได้จัดระเบียบใหม่ภายหลังยึดที่หมายได้แล้ว (Reorgnization) ก็รุกเข้าสู่ล่องแจ้งทันที  ประชาชนก็เริ่มอพยพออกจากล่องแจ้ง ส่วนใหญ่เดินไปสู่หมู่บ้านที่ปลอดภัยใกล้เคียง   ตลาดล่องแจ้งก็เงียบเหงา มีทหารเสือพราน บีซี ๖๑๖ , ๖๑๘ และ บีซี ๖๑๗  ซึ่งถอนกำลังมาจากภูล่องมาด รักษาเมืองเพียง ๓ กองพัน  วางกำลังบนสันเนิน "สกายไลน์" และ ปืนใหญ่ ขนาด ๑๐๕ มม.ของ"คอบบร้า" ที่ถอนมาจากภูหลวง มาตั้งยิงที่หน้า บก.ทชล.๒ ของนายพล"วังเปา" เพื่อคุ้มครองเมืองล่องแจ้ง

. . .  ท่ามกลางสถานการณ์ที่เลวร้าย . . . ก็มีข่าวดี    เมื่อพวกเราได้ข่าวสารที่จะรายงานให้ผู้บังคับบัญชาแล้วกลับมาที่หน่วย  ฟื้นแยกไป บีเอ ๖๓๕    ภูแก้วกับผมไปที่ บีเอ ๖๓๖  ภูเวียง แจ้งข่าวสารว่า " . . ."สิงหะ"สั่งให้กำลังพลที่ถอนตัวภายใต้การกดดันอย่างหนักของข้าศึกได้ลาพักผ่อนและฟื้นฟูคนละ ๑๕ วัน"  

 

ครับ 

 

ที่นัดกับ ฟื้น ภูแก้ว  และทุกท่านว่าจะไปพบกันที่ภูเก็งปลายเดือนนี้  ขอเลื่อนไปไม่มีกำหนดนะครับ

 

 

. . . ลาที   ปีเก่า   ๒๕๑๔  . . . สวัสดีปีใหม่  . . . ที่กรุงเทพมหานครฯ

 

 

 

*     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *     *

 

เหตุการณ์ต่อไป  .  .  .  ซำทอง - ล่องแจ้ง  ๒๕๑๕

 

 เหตุการณ์ต่อไป  .  .  .  ซำทอง - ล่องแจ้ง  ๒๕๑๕

 

 

 

เหตุการณ์ต่อไป  .  .  .  ซำทอง - ล่องแจ้ง  ๒๕๑๕