ขอบคุณ คุณบุญหลายมากครับ  ที่คุยถึงความเปลี่ยนแปลง  อันเป็นเรื่องปรกติธรรมดา    อยากไปดูว่าที่ซึ่งเคยเป็นที่อยู่ ที่กิน  ที่นอน  เมื่อสี่สิบปีก่อน  จะเป็นอย่างไรในปัจจุบัน    ที่ไม่เปลี่ยนน่าจะเป็นอัธยาศัยไมตรีของพี่น้องลาว   คิดถึงมากครับ 

                                                         ขอบคุณ  คุณบุญหลายนะครับ  สวัสดีครับคงได้คุยกันอีกนะครับ

                                                                                                                                                      ภูสิน

          ด้วยความยินดีครับ    

          วังเวียงที่ผมจำได้คือความสงบ ร่มรื่น (ในเมือง)  ตามภาพที่ได้ถ่ายไว้นั่นแหละครับ  ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส

          เมื่อผมกลับแล้วภูแก้ว  ซึ่งอยู่ต่อคุยให้ฟังถึงบริการสนามที่ว่าเหมือนกัน   คิดอยู่เหมือนกันครับ  เรื่องไปเยือนถิ่นเคยอยู่อู่เคยนอน    ดูเหมือนบริษัทนำเที่ยวเขามีจัด  แต่คงไม่ได้ดังใจเรา  และดูสะดวกสบาย ไม่ได้รสชาด  (ยังไม่เคยใช้บริการเขาเลย)    และวังเวียงปัจจุบันก็คงเปลี่ยนแปลงไปมาก  แต่ผู้คนคงใจดีเหมือนเดิม

           ขอบคุณมากครับ ได้คุยกันก็ได้รำลึกอดีต ดีนะครับ    สวัสดีครับ

                                                                                                               ภูสิน

สวัสดีครับนักรบเก่าไทยผู้กล้าทุกท่านที่เคารพและนับถือเป็นอย่างสูง

กระผมซาบซึ้งจริงๆที่นักรบไทยเราได้ทำการเสียสละเพื่อช่วยเหลือประเทศเพื่อนบ้านของพวกเรามาในอดีต ซึ่งเป็นยุคสงครามกลางเมืองของพระราชอาณาจักรลาว ละหว่างลาวฝ่ายขวา-ฝ่ายซ้ายและทุกท่านก็ทราบดีว่าเรื่องภายในประเทศของลาวสมัยนั้นมาจากเรื่องของครอบครัวพระเจ้าศรีสว่างวงศ์กับครอบครัวของเจ้าเพชรราช.เจ้าสุวรรณภูมาและเจ้าแดงสุภาณุวงศ์  จึงทำให้บ้านเมืองของพวกเราแบ่งแยก ทำให้พวกประชาชนลาวและชนชาติอื่นๆต้องมารับเคราะห์แทนไปด้วย,

ณ วันนี้ผมอดีตนายพลลาวจึงขอ"น้อมรับน้ำใจของนักรบไทยผู้กล้าทั้งหลาย"และจารึกไว้ในบนหัวอกของพวกเราไว้ชั่วนิรันดร์-

สำหรับภูมิประเทศของวังเวียงและล่องแจ้งในสมัยนี้ก็ไม่ได้เหมือนในอดีต เนื่องจากทุกอย่างก็เปลี่ยนตามยุคไป พวกโจรปล้นชาติก็มีแต่โกงชาติและรับหน้าที่จากเวียดนาม นายเหนือหัวมาโกงกินชาติอย่างเดียว  เรื่องพัฒนานั้นอย่าไปหวังโจรพันธุ์พวกนี้.

นับถือ

อดีตนายพลกองทัพพระราชอาณาจากลาว

เรียน  ท่านนายพลฯ

          ขอบคุณ และยินดีมากครับที่ท่านให้เกียรติ

          คนไทยที่สมัครเป็น "คนไทยในกองทัพพระราชอาณาจักรลาว"  แต่ละคนคงมีเหตุผลของตน  แต่ผมและพรรคพวกเมื่อ ได้ข่าวว่ารัฐบาลลาวรับสมัครบุคคลเป็นทหารจำนวนมาก    ก็คิดว่าเพื่อนสนิทบ้านใกล้เรือนเคียงของเรามีปัญหาภายใน  และฝ่ายที่ถูกต้องเปิดโอกาส ก็เลยชักชวนกัน

           เมื่อตอบท่านนายพลไปแล้ว ก็ไปค้นดู ประโยคที่ว่า  ได้รายละเอียดว่า  สภาคองเกรสของสหรัฐฯ เชิญท่านนายพลแมค อาร์เธอร์  อดีตผู้บัญชาการกองทัพสัมพันธมิตรในภาคพื้นแปซิฟิค ในสงครามโลกครั้งที่ ๒   กล่าวสุนทรพจน์ในสภา    ท่านได้จบสุนทรพจน์ของท่านด้วย บทเพลงเก่าแก่ของกองทัพที่ว่า

   "Old soldiers never die, they just fade away."  

ครับ   ผม faded away  แล้วครับ

เรียน  ท่าน "นายพลกองทัพพระราชอาณาจากลาว"

          ไม่ทราบว่าท่านติดตาม "อ่าน" อยู่หรือเปล่า   คิดถึง และอยากให้ท่านได้คุยกับพวกเรามากๆ ครับ

                                                                                                               ภูสิน

  ๓  กุมภาพันธ์    วันทหารผ่านศึก 

         เมื่อเช้าได้ไปที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิได้พบทหารผ่านศึก  หลายศึก  แต่ที่สำคัญ และดีใจมากคือที่ได้พบ  เพื่อน  คนไทยในกองทัพพระราชอาณาจักรลาว   ทั้งท่านที่เคยได้คุยกันทางนี้  และท่านอื่น  ทั้งท่านที่เป็น ทหารเสือพราน  และผู้นำอากาศยานหน้า   (Forward Air Guide - FAG)  ได้พบตัวจริงเสียงจริง    โดยเฉพาะได้พบท่านเว็ปมาสเตอร์  

          นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ของทหารเสือพรานครับ  อธิบายเป็นตัวอักษรไม่ได้ครับ       เชิญเพื่อน  คนไทยในกองทัพพระราชอาณาจักรลาว    ที่ได้ไป  ปละท่านเว็ปมาสเตอร์   คุยกันบ้างนะครับ

                                                                                                     ภูสิน

สวัสดีครับ  คุณอมรินทร์ แต้สุวรรณ

          ขอบคุณมากครับ 

          ก็มีหลายท่านที่ได้เขียนไว้แล้วนะครับ   แต่สถานการณ์ก็ต่างกันไป  ที่ผมว่ามานี้ว่าตามประสบการณ์   และบันทึกส่วนตัวบ้าง    ส่วนที่ได้จากแหล่งอื่นก็บอกไว้ด้วย

          ส่วนเรื่องที่แนะนำให้ว่าเป็นเล่มนั้น  คงต้องมีเรื่องที่เป็นประโยชน์  และสาระมากกว่านี้  จะลองดูนะครับ     ขอบคุณ  คุณอมรินทร์มากครับ  ที่แนะนำ   และยินดีรับคำแนะนำ  รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามาก   ขอบคุณอีกครั้ง  หากมีคำแนะนำอีกก็เชิญนะครับ  หรือคุยกับก็ดีนะครับ  

                                                                                                                สวัสดีครับ

                                                                                                                                                                       ภูสิน

เรียนคุณอมรินทร์

       ดีใจที่ยังมีคนที่สนใจเรื่องราวของพวกเราเหล่านักรบนิรนาม  อยากให้คุณอ่านทุกตับ(คนไทยในกองทัพลาว)แล้วคุณจะเข้าใจอะไรดีขึ้น  ในช่วงที่เกิดสงครามเรื่องราวของเหล่าเสือพรานในประเทศไทยมีภาพลักษณ์ในด้านลบมาก  เช่นยกพวกเข้าตลุมบอนกับวัยรุ่นในจังหวัดขอนแก่นจนถูกสั่งห้ามแต่งเครื่องแบบออกจากค่าย  ในจังหวัดอุดรธานีก็มีเรื่องราวเกี่ยวกับการก่อเหตุต่างๆ   สาเหตุเกิดมาจากการไม่พอใจการกระทำของเหล่าสารวัตรทหารที่คอยเข้ามาเข้มงวดกับพวกเราจนเกินเหตุ  จนมีการกระทบกระทั่งกันจนบานปลาย  เรื่องที่เกิดในจังหวัดอุดรธานีปลายปี 2514  นั้น  พวกเราถูกส่งมาพักหลังจากต้องถอยร่นมาจากทุ่งไหหิน  เครื่องบินส่งพวกเราลงที่อุดรธานี  แต่มีการบล๊อคไว้  ตรวจค้นแบบไม่ให้เกียรติกัน  และจะมีการส่งกลับสมรภูมิ  ทำให้เกิดความไม่พอใจ  พวกเราหล้าจากการรบเต็มที แต่มาเจอเรื่องแบบนี้ทำให้ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่  พร้อมใจกันออกจากสนามบินอุดรธานี  เดินมุ่งหน้าสู่ในตัวเมือง  ทำให้ประชาชนเกิดตกใจกลัวพวกเราว่าจะก่อเหตุร้ายขึ้น  สุดท้ายก็มีการเจรจา  ตกลงกันด้วยดี  คืนนั้นผมและพี่ๆอีกสองคนเที่ยวในตัวเมืองอุดรธานีและมานอนพักอยู่ใต้หอนาฬิกาห้าแยกใกล้ๆวิทยาลัยครูอุดรธานี  ฟังเสียงเข็มนาฬิกาดังแต่ละครั้งเหมือนจะตกลงมา  เสียงเครื่องบิน F4 แฟนทอม บิน ขึ้น-ลง อยู่ตลอดทั้งคืน  นอนไม่หลับคุยกันถึงเรื่องที่ผ่านมา  แต่คืนนั้นเป็นคืนที่มีความสุขมากที่สุดในชีวิตช่วงนั้น  ไม่ต้องคอยระวังภัยอะไร  ปัจจุบันจังหวัดอุดรธานีคงจะเปลี่ยแปลงไปมาก  ไม่ได้มาเยือนหลายสิบปีแล้ว

๓  กุมภาพันธ์    วันทหารผ่านศึก

ครับ  .  .  . 

บริเวณทางเข้าอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ  (ตรงข้าม รพ.ราชวิถี หรือด้าถนนราชวิถี)

๓ ก.พ.๕๔,๐๖๓๐  เป็นต้นไป  ครับ

                                                                   ขอบคุณครับ

                                                                             ภูสิน

เรียน  ท่านนายพล

          ขอมีส่วนร่วมเสียใจในการสูญเสียผู้เสียสละอย่างมากแก่พระราชอาณาจักรลาวท่านหนึ่ง  ในฐานะที่ท่านได้เคยเป็นผู้บังคับบัญชาของผมอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง  เคยได้รับฟังคำสั่งจากท่านโดยตรงทางวิทยุ    ขอคารวะแด่ดวงวิญญาณท่านเป็นอย่างสูง  ขอดวงวิญญาณท่านจงเป็นสุข  และสงบในสัมปรายภพโน้นเทอญ

          สำหรับท่านนายพล    พวกเราบ่นคิดถึงท่านอยู่เสมอ    และขอเรียนว่า  การที่จะ ช่วยกันรักษาชื่อเสียงของนักรบผู้กล้าเดนตายทั้งไทย-ลาวของพวกเราไว้  ดังที่ท่านนายพลวังเปาว่านั้น  พวกเราต้องสามัคคีกลมเกลียวกัน  การที่ช่วยกันบันทึก  หรือเล่าประสบการณ์ของแต่ละคนสู่กัน  ก็เป็นวิธีหนึ่งที่จะรักษาเรื่องราวให้คนรุ่นหลังได่มราบ  นะครับ

          พวกเรารออ่านเรื่องราวจากประสบการณ์ของท่าน  และข่าวคราวจากท่านอยู่เสมอ   

             ท่านยังคงเป็น นายพล อยู่  นะครับ     

                                                                    ขอให้ท่าน นายพล  มีความสุข  และสุขภาพดีครับ

                                                                                                               ภูสิน

กราบสวัสดีท่านภูสินและสหายทหารผ่านศึกผู้กล้าทั้งหลายที่เคารพและนับถือเป็นอย่างสูง

ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสมาพบปะกันกับทุกท่าน ณ ที่แห่งนี้ และทุกท่านคงจะทราบดีว่าพวกเรากำลังสูญเสียนายพลผู้กล้าและแสนประเสริฐคนหนึ่งไป นั้นก็คือท่านพญานรประมุขนายพลวังปาว นับได้ว่าท่านเป็นวีรบุรุษของชาติลาวผู้ใฝ่ฝันอยากจะให้ประเทศลาวเป็นประเทศเสรีหรือให้เปลี่ยนระบบการปกครองเป็นระบบประชาธิปไตย  แต่แล้วท่านก็ได้ลาจากพวกเราไปซะแล้ว  ก่อนที่ท่านจะป่วยหนักเข้า รพ. ท่านยังได้กล่าวไว้ว่า ยังไงก็ขอให้ทุกท่านจงช่วยกันรักษาชื่อเสียงของนักรบผู้กล้าเดนตายทั้งไทย-ลาวของพวกเราไว้ให้คงอยู่ชั่วฟ้าดินสลายและถ้ามีโอกาสก็จะกลับมาเล่าเรื่องอดีตที่สงครามประเทศลาวให้สหายทุกท่านได้รับทราบกันอีกที.

ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงดลบันดาลมาให้ทหารผ่านศึกผู้กล้าทุกท่าน ณ ที่นี่และที่อื่นๆ จงมีแต่ความผาสุข เกษมสำราญตลอดกาลนานเทอญ

ข้าพเจ้าจึงขอน้อมรับเป็นสหายกับนักรบผู้กล้าทุกท่าน ณ ที่นี่ด้วย.

ขอแสดงความนับถือเป็นอย่างสูง

อดีตนายพลกองทัพพระราชอาณาจักรลาว

วันนี้ใครไปงานวันทหารผ่านศึกบ้าง ลงรูปงามให้ได้ยลเป็นขวัญตาด้วย  จักขอบพระคุณอย่างสูง  ตั้งใจจะมาแต่สุขภาพไม่สมบูรณ์  เดินแค่ 30-40เมตรก็หอบแล้ว แย่จริงๆ อยาพบเพื่อนๆ พี่ๆ อดีตผู้บังคับบัญชาสักครั้ง มีแต่ใจ ร่างกายไม่ช่วยเลย  ท่านภูสินคงสบายดีนะครับ  คุณโรจน์ทราบว่าไปราชการต่างจังหวัด คุณcombat และ นักรบเมืองสุย คงไม่พลาดงานนี้