เป็นนักเรียนเทพศิรินทร์ มัธยม ๖ รุ่นสุดท้าย เมื่อ พ.ศ.๒๕๐๔ เป็นนักเรียน มธยมศึกษา ปีที่ ๔ (รุ่นแรก) สายวิทยาศาสตร์ พ.ศ.๒๕๐๕ (เขาเรียกรุ่น ๐๔ - ๐๖)
จบ ม.ศ.๔ ปี ๐๕ ลาออกไปเป็นทหาร
เมื่อไปลาอาจารย์ สายสวาท รัตนทัศนีย์ ท่านว่า เธอนี่มีอะไรขัดกันในตัวเอง ชอบประวัติศาสตร์ โบราณคดี วรรณคดี แต่กลับไปเป็นทหาร
พ.ศ.๒๕๐๗ เขียนเรื่อง สงครามปิวนิค ลงหนังสือชัยพฤกษ์ หนังสือพิมพ์รายปักษ์ ของกระทรวงศึกษาธิการ ดีใจมาก
พ.ศ.๒๕๑๒ รับราชการที่ กองพันทหารปืนใหญ่ที่ ๒๐ อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ (ไม่ยักได้พบแม่หม้าย)
พ.ศ. ๒๕๑๓ ไปราชการสงครามเวียดนาม พ.ศ.๒๕๑๔ -๑๕ ลาออกจากราชการ ไปเป็น คนไทยในกองทัพพระราชอาณาจักรลาว กลับมาขอกลับเข้ารับราชการต่อ ท่านก็ให้ต่อ
เมื่อรับราชการที่หาดใหญ่ บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ขอให้เขียนเรื่องประสบการณ์ในลาว ก็ว่ากันไป ตามคำขอ
ปัจจุบัน ไม่มีงานทำ เลยมาทำอย่างนี้แหละครับ
พอไหมครับ ไม่พอก็ขอมาจะจัดให้