สวัสดีค่ะ คุณ Meng และ คุณนอนเช้า..
เรื่องท่านจอมทัพซูคอปนั้น ถ้าไม่เล่าถึงท่านก็เหมือนว่าข้อมูลจะขาดๆหายไป..เพราะ เรื่องสงครามกับญี่ปุ่นในมองโกเลีย ฝั่งแม่น้ำ Khalkin Gol ( หรือที่เรียกว่า ยุทธภูมิคาลคินกอล) นั้นหนักหนาสาหัสนัก...อีกทั้ง..เป็นการประกาศศักดาของทหารรัสเซียว่า..ไม่ว่าจะเป็นข้าของใคร จะเป็นซาร์ หรือ กลายมาเป็นคอมมิวนิสต์..ทหารก็ทำหน้าที่รักษามาตุภูมิอย่างยอมถวายชีวิต..
ส่วนฝั่งญี่ปุ่น..ก็เช่นกัน..แม้จะเล็กกว่ารัสเซียเหมือนกับหยดน้ำกับน้ำทั้งหมดในมหาสุมทร แต่เพื่อความเติบโต และ เพื่อขยายอาณาเขตทำกินให้ลูกให้หลาน..จึงยอมทุ่มกำลังและอาวุธข้ามฝั่งแม่น้ำมา..หวังเจียดแบ่งเอามองโกเลียมาเป็นสักหน่อย อีกทั้งหวังเผื่อฟลุ๊คว่า..รัสเซียอาจจะไม่สนใจกับดินแดนเล็กๆปลายติ่งประเทศจนถึงขนาดจะยกกำลังพลมาต่อตี เพราะสถานะการณ์ทางการเมืองก็กำลังง่อนแง่นจากการปรับเปลี่ยนการปกครอง..
แต่ที่ไหนได้...อย่างที่ดิฉันเคยพูดว่า..พวกนี้รู้จักสตาลินน้อยไป..(รวมทั้งฮิตเล่อร์ด้วย..)!!!
สงครามคาลคินกอลนี้..ยิ่งอ่านยิ่งสนุกค่ะ..ไม่ได้สนุกเพราะสงครามที่มีคนตายนับหมื่นนับแสน..แต่ที่สนุกและตื่นเต้น เพราะความห้าวหาญ ความแข็งแกร่ง และ กลยุทธของทั้งสองฝ่ายที่ต่างฝ่ายต้องทำหน้าที่เพื่อชาติ..ให้ดีที่สุด..
อีกทั้ง..ความเป็นชายชาติทหาร..ของนักรบ..ที่..แม้ว่าจะเป็นศัตรู..แต่ก็ยอมสรรเสริญในความสามารถซึ่งกันและกัน..ท่านจอมพลซูคอปเองก็ชมทหารญี่ปุ่น..ท่านเล่าไว้ละเอียดทีเดียวเลยค่ะ..และเพราะความสามารถของท่านที่นำทัพเข้าปะทะกองทัพญี่ปุ่นแบบห้าวหาญทั้งๆที่กำลังพลน้อยกว่า "สี่เท่า" อีกทั้ง..ท่านต้องขัดแย้งกับกลุ่มการเมืองในสภาในเรื่องการของบประมาณและอาวุธ...แหม..ถ้านำมาเล่าแล้วรับรองว่ามันส์กว่าเรื่องนาซีอีกหลายเท่าเลยค่ะ..
ส่วนเรื่อง"ข้อมูล" ที่คุณนอนเช้าพูดถึงนั้น..ดิฉันขอเรียนว่าข้อมูลนั้นมีมากจริงๆค่ะ..สำหรับดิฉันที่อยู่ต่างประเทศ เพราะเป็นดินแดนเปิดเสรีในการอ่าน หนังสือในห้องสมุดขอยืมได้หมด..เอามาอ่านได้นานนับเดือน อยากอ่านอะไรกดคอมดูชื่อ..แล้วก็เดินไปหาตามตำแหน่งที่วาง..ถ้าไม่มีก็ทำ"จอง" เอาไว้..พอมา..เขาก็จะเก็บไว้ให้ และแจ้งมาทางอีเมล์ค่ะ..
ดิฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่น่าจะสนใจในเรื่องการสงคราม การขัดแย้งอะไรเทือกนี้..ที่สนใจ เพราะ..เมื่อสมัยที่ดิฉันยังเป็นเด็กๆ คุณตาน้อย..เคยเป็นทหารมาก่อน แต่ท่านเป็นคนเรียบๆ ขรึมๆ..ไม่ค่อยพูด..แต่เพื่อนของท่านที่เป็นทหารด้วยกัน ชื่อคุณตากมล เป็นคนคุยสนุก เล่าอะไรก็สนุกสนาน มองเห็นภาพ..เรียกว่าเวลาท่านมาคุยทีไร เด็กๆในบ้านนั่งล้อมวงชนิดที่ไม่ยอมกินข้าวกินปลากันทีเดียว ดิฉันก็เป็นคนหนึ่ีงที่ประทับใจในทุกเรื่องที่ท่านเล่า..ทั้งที่เป็นประวัติศาสตร์ และที่เป็นเกร็ดประวัติศาสตร์
แล้วก็แปลกใจนะคะ ว่า สมัยที่ดิฉันเรียนหนังสือ..ทำไมหนังสือเรียนวิชาประวัติศาสตร์นั้น..ถึงเขียนให้นักเรียนอ่านให้สนุกไม่ได้..แต่ละเล่มน่าเบื่อมาก หนังสือที่เรียนมีแค่ร้อยกว่าหน้า..เรียนทั้งปียังอ่านไม่รู้เรื่อง อีกทั้งไม่ปะติดปะต่อให้เป็นเรื่องเดียวกันได้ เราไปให้ความสำคัญกับข้างขิ้น ข้างแรม..เดือนอ้าย เดือนยี่..ที่ยกทัพไปจำนวนเท่านั้นเท่านี้..แต่เนื้อหาที่สำคัญว่า เพื่ออะไร หรือ เพราะอะไรนั้น..แทบไม่อ้างถึง หรือถ้าอ้างก็เป็นเหตุผลที่เบาหวิวมาก..
แค่นี้ก่อนนะคะ..น้ำลายชักจะแตกฟองไปเยอะแล้ว..อิอิอิอิ
|